Onze kat is vermist

Onze kat is vermist

”Onze kat is vermist. ”
”Al anderhalf jaar. Roderick heet hij. Ik wil heel graag weten of hij nog leeft. ”
In het kader van ‘elke dag een blokartikel’ krijgen wij deze vraag binnen. Inclusief de foto’s van de kat.

Het opsporen van vermiste dieren is een vak apart. Het kunnen vaststellen of een dier nog leeft of reeds is overleden, is dat ook. Dat illustreer ik aan de hand van onderstaande ervaring die ik nooit meer zal vergeten. Bah, wat heb ik daar nare herinneringen aan.

Een vermiste teckel

Jaren geleden sprak ik met een vermiste teckel. Als ik mij goed herinner, was zijn naam Joep. Joep liet mij in mijn gesprek met hem, de hele wijk zien waar hij woonde. De flats, de laagbouw, het park … zijn hele leefomgeving beschreef hij vrij nauwkeurig. En zijn mensen herkenden bijna alles wat Joep mij vertelde.

Hij vertelde alles tot in detail

Bijzonder genoeg vertelde Joep mij ook tot in detail in welk huis hij nu was, terwijl hij dus vermist werd bij zijn vorige mensen. Hij vertelde mij hoe de inrichting eruit zag. Dat er een box in de huiskamer stond. Dat er drie kinderen aan tafel zaten te eten met eentje nog in de kinderstoel. Hij liet zien hoe de zon ’s ochtends in de achterkamer scheen waardoor ik in staat werd gesteld de windrichting van de bouw van het huis door te geven.

Joep was erg gedetailleerd in zijn beschrijvingen en de mensen die hem als vermist hadden opgegeven, waren blij met alle aanwijzingen die ik hen kon geven. Elke morgen leken ze een stukje dichter bij hun hondje te komen.

“U heeft ons valse hoop gegeven”

Op een morgen ging de telefoon: “Mevrouw Zomer, u wordt bedankt. U heeft ons valse hoop gegeven. Joep is namelijk dood. En aan de staat van ontbinding te zien en de manier waarop hij in de vijver is gevonden, is hij waarschijnlijk al drie weken dood. Hij moet aangereden zijn en vrijwel direct de vijver in zijn gerold. Hoe zit dat nu met uw verhaal?”

Voor mij was het een raadsel

Ik kon er op dat moment geen zinnig woord op geven. Ik stond voor een raadsel. Ik voelde me naar en verdrietig en vond het verschrikkelijk voor de mensen die ik naar beste weten heb willen helpen maar wekenlang blij heb gemaakt met iets dat niet waar was.

Mijn werk als dierentolk heb ik vervolgens een paar weken stilgelegd. Ik moest eerst bijkomen van deze schrik. Hoe was dit mogelijk? Hoe kon ik voorkomen dat ik de plank ooit nog zo ernstig mis zou slaan?

Een nieuwe vermissingsaanvraag

Eenmaal van de schrik bekomen, kreeg ik een paar weken later opnieuw een vermissingsaanvraag binnen. Ik besloot dat ik het consult pas zou aannemen als ik zeker wist of het dier dood of levend was. Op mijn eigen gevoel bleek dat ik niet kon vertrouwen hierin, dus schakelde ik een beroemde animal communicator in Amerika in, gespecialiseerd in vermiste dieren.

Deze fout maak ik nooit meer

Zo’n fout als met Joep zou ik nooit meer maken, zo beloofde ik mijzelf.
Aan Amerika had ik maar één vraag: is dit dier dood, of is dit dier levend. Het maakte mij niet uit dat het antwoord op deze vraag mij persoonlijk 90 dollar kostte. Ik wilde kwaliteit leveren en soms moet je daarvoor zelf je knip trekken en investeren in je leerproces.

Dit dier is 100% zeker overleden

En dus kreeg ik drie dagen later het antwoord uit Amerika van de animal communicator die gespecialiseerd was in vermiste dieren: dit dier is 100% zeker overleden.
Dit meldde ik de mensen bij de kat, in dit geval, en zij besloten in een ritueel afscheid te nemen van hun geliefde maar vermiste kat.
Drie weken later ging de telefoon: “U heeft iets uit te leggen, mevrouw Zomer. Onze kat komt zojuist aanwandelen. Hij was toch dood, zei u?”

Vermiste dieren zijn qua denken en energetisch gezien vaak erg in de war

Het bepalen van leven of dood van vermiste dieren is lastig. Zeker omdat deze dieren niet alleen qua denken maar ook energetisch erg in de war kunnen zijn.

Bovendien kan een vermist dier, net als een vermist mens, het besef ontberen dat het is overleden. Joep bijvoorbeeld, bleek achteraf aangereden te zijn. Als de dood als een verrassing komt, kunnen mensen en dieren blijven denken dat ze gewoon hier op aarde functioneren. En mogelijk verklaart dat het hele verhaal dat Joep met mij deelde. Hij dacht dat hij hier nog gewoon was, terwijl hij reeds was overleden.

Maar hoe kunnen wij de mensen van Roderick nu helpen?

Om mensen met vermiste dieren een beetje te kunnen helpen, hebben wij een e-book geschreven dat binnenkort uitkomt. Wij hopen hen hiermee een stukje steun te geven.
Is jouw dier vermist, schrijf je dan even in voor ons gratis e-book 5 Tips om zelf met je dier te kunnen praten, en je ontvangt vanzelf bericht als het E-book Vermissingen helemaal klaar is.

Tot die tijd, ben je misschien een piepklein beetje geholpen met het artikel: Vermiste Dieren.

Consult van een dierentolk

Ook hebben wij twee dierentolken uit ‘de stal van De Zomerhof’ die veel vermissingen doen. Wij kunnen je naar hen doorverwijzen als je dat wilt. Stuur dan nog even een mailtje.

Mijn mening

Ik ben geen kattenkenner maar Roderick ziet er voor mij als leek uit als een raskat. Houd er daarom rekening mee dat Roderick is gestolen en dat hij een fijn leven heeft in een huis waar hij – in verband met kans op diefstal- niet meer buiten komt.
Zo ben ik zelf ook een dure raskat kwijtgeraakt. Ze is per ongeluk op straat gekomen en toen meegenomen. Ik heb haar nooit meer teruggezien.

Tijdens de vakantieperiode worden veel dieren op straat gezet

Helemaal als Roderick tijdens een vakantieperiode is zoekgeraakt, is de kans groot dat hij liefdevol is opgenomen in een gezin. Tijdens vakanties denken mensen vaak ten onrechte dat dieren op straat worden gezet omdat de mensen op vakantie gaan. Zeker als Roderick wat mager was of gemakkelijk vocaal lawaai maakte, wordt al snel gedacht dat ze een verwaarloosde kat hebben gevonden.

Dierenartsen checken de chip niet

Het feit of Roderick gechipt is of niet, dat maakt geen verschil. De chip is een commercieel verhaal dat alleen handig zou kunnen zijn als je dier in een asiel wordt afgeleverd. Persoonlijk ben ik nl nog geen dierenarts tegengekomen die controleert of mijn dier een chip heeft en of die chip wel op mijn naam staat. Ik kan dus met elk willekeurig dier dat ik persoonlijk heb gestolen diergeneeskundige zorg krijgen.

Lees jij dit artikel en heb je tips voor de mensen bij Roderick?
Plaats ze dan hier. Alleen het idee al dat ze er niet alleen voor staan, kan al zoveel extra energie geven.

Over de schrijver
Mijn naam is Mieke Zomer. Ik werk als dierentolk. Ik ben ondernemer bij De Zomerhof, auteur van het boek Dieren-Sprekend als Mensen, moeder van Sanne, vriendin van Nathalie. Ik heb het HEAO afgerond, ben vervolgens in de zakenwereld terechtgekomen en van daaruit rolde ik bij toeval in het communiceren met dieren. Het is mijn missie om mijn vak Dierentolk aan een breed publiek bekend te maken. Hiermee werk ik niet alleen mee aan het creeren van een betere toekomst voor veel dieren. Met het geven van de cursussen in het communiceren met dieren en het babyfluisteren, help ik vrouwen een liefdevolle en krachtige plek innemen in onze Nederlandse samenleving. Een samenleving waarin wat mij betreft de mannelijke kwaliteiten en de ratio zwaar worden overgewaardeerd. De wereld veranderen. Meer gevoel, meer hart: mijn missie, mijn passie.
Reactie plaatsen