Ik heb Monique aan de lijn. Zij wil graag een consult aanvragen voor een van haar oudere katten.
Deze is van het een op het andere moment erg agressief geworden, zo vertelt ze. Dan opeens hoor ik haar roepen: ‘Snel, snel de deur dicht, Shiva is hier!’. Daarna een boel gerommel en gestommel aan de andere kant. Ik vermoed dat het Monique is die Shiva probeert te pakken.
Pluizenbolletjes
‘Ja, sorry hoor’, zegt een hijgende Monique. ‘Hiervoor bel ik dus. Zodra de kleintjes binnen willen komen, grijpt Shiva ze. Ik moest dus even snel in actie komen. Het is echt geen doen hier. We moeten ze gescheiden houden. Ik snap er niks van. Er zat nooit een greintje narigheid in onze oude kat en nu opeens is ze onberekenbaar en gemeen. Ik ken mijn eigen kat niet meer terug.’
Dat is natuurlijk een vervelende en onhoudbare situatie en daarom vraag ik hoe het nu precies zit met die kleintjes. Zijn het de kleintjes van Shiva of zijn het de ‘kittens’ van een andere kat in huis?
Monique vertelt hoe zij en haar man zes weken geleden op slag verliefd werden op twee Perzische ‘kittens’ van de buren van vrienden aan de andere kant van het land. Monique en haar echtgenoot hebben elkaar alleen maar aangekeken en de zaak was beklonken. Als ze ’s avonds naar huis rijden, nemen ze de twee pluizenbolletjes mee in een geleende reismand.
Eenmaal thuisgekomen zetten ze de mand vol verwachting in de huiskamer en roepen Shiva erbij. De kat komt enthousiast en nieuwsgierig op de mand aflopen, maar eenmaal dichtbij begint ze te blazen en te grommen. Daarna rent ze weg en laat ze zich niet meer zien. Monique is toch wel wat teleurgesteld in Shiva’s gedrag. Dit had ze niet verwacht.
Geen inspraak
Zes weken verder zijn we nu. Het gedrag van Shiva is van kwaad tot erger geworden. Ze kan geen moment met de kleintjes samen in dezelfde ruimte verblijven, omdat Shiva ze dan grijpt. Monique vraagt mij of ik eens een hartig woordje met Shiva wil spreken. Dit kan zo niet langer.
De volgende dag heb ik alle gegevens binnen voor de consultaanvraag en kan ik aan de slag. Ik open mijn hart en concentreer mij op Shiva. Ik bied haar mijn bron van onvoorwaardelijke liefde aan en ze neemt deze gulzig tot zich. Ik vertel haar dat Monique mij heeft benaderd en ik vraag haar waarom ze zo agressief doet naar de kleintjes.
‘De kleintjes? De kleintjes! Er zijn twee indringers in huis en wat ik ook doe om ze weg te jagen, het lukt niet!’ Daar wringt ’m dus de schoen. Waarschijnlijk is Shiva helemaal niet op de hoogte gebracht van het besluit om er twee ‘kittens’ in huis bij te nemen. Heeft ze helemaal geen inspraak gehad. Is ze gewoon voor een voldongen feit geplaatst. Ze weet helemaal niet wat die twee daar komen doen en dat ze goeds in de zin hebben.
Voorzichtig
Ik leg de situatie aan Shiva uit. Ze hoeft echt geen vriendjes te worden met de nieuwkomers, maar ze kan ze gewoon links laten liggen als dat beter voor haar voelt. Ze reageert met: ‘O, wist ik veel. Dit geeft een boel rust!’
Dan bel ik Monique en vraag haar of Shiva in hun beslissing was gekend. En natuurlijk wist ik het antwoord al. Vervolgens vertel ik Monique dat het wat mij betreft klaar is. Ik heb Shiva de bedoeling uitgelegd.
Monique durft niet te geloven dat de katten nu samen kunnen zijn. Heel voorzichtig zet ze de deur op een kiertje. Ze houdt haar hart vast als een van de kleintjes de ruimte in wil komen waar Shiva ook is. Shiva bekijkt het van een afstandje, loopt langs de deur naar de vensterbank, springt erop en kijkt naar buiten. Ze laat het kleintje links liggen.
