Wanneer ik contact maak met Berta en haar uitleg waarom ik op deze manier contact met haar maak, kijkt ze me een beetje radeloos aan. Ik vertel dat je enkele vragen hebt en dat ik een reis door haar lichaam mag maken.
Ik stel mezelf voor en toon daarbij mijn beeld. Dat vindt ze namelijk wel heel belangrijk. Dat ze niet alleen mijn energie kan voelen, maar ook kan zien met wie ze te maken heeft.
Hierbij merk ik dat Berta sommige kleuren niet heel goed kan waarnemen. Of dit met haar leeftijd of eventuele ziekte te maken heeft weet ik niet. Ze ziet mij in ieder geval niet heel duidelijk. Ze heeft hier geen last van.
“Bertinie, Christien heeft me gevraagd of ik dus die reis door je lichaam wil maken. De vragen die ze aan jou stelt zal ik dan ook tijdens de reis aan jou voorleggen.
Is er iets wat jij zelf wilt delen, voordat ik met de reis door jouw lichaam begin?”
Ze is stil, zucht eens heel diep en gaat met de rug tegen een andere kat aan liggen.
Die kat voelt jonger aan. Toch lijkt Berta een beetje op te kijken tegen deze kat. Of eigenlijk voelt het meer alsof Berta moederlijke gevoelens voor deze kat heeft.
Een krabpaal krijg ik te zien, maar het lijkt dat Berta daar niet zo heel veel oog voor heeft.
Een lichtgekleurd huis komt in beeld. Rijtjeshuis voor zover ik kan zien. Een luifel achter. Voorkant weet ik niet.
Doorzonkamer met de keuken op de achterkant.
Berta zit graag op de eerste verdieping en kijkt dan uit het raam naar een boom die iets verder weg staat. Daar zitten altijd redelijk veel vogels in. Vooral wanneer het op de dag warm is. Maar ook wanneer het schemerig wordt trekken de vogels naar die boom.
Het valt me sowieso op dat er veel vogels in jullie buurt fluiten. Zou me niks verbazen als iemand in de buurt een volière heeft.
Volgens Berta mogen zij en de andere kat overal in huis komen en liggen ze regelmatig bij iemand op bed.
Als ik haar goed begrijp komt ze wel in de tuin maar niet erbuiten.
Ze voelt zich slap de laatste tijd.
“Lieverd toch, begrijpelijk ook. Jij eet sinds een paar weken nauwelijks liet Christien weten. Hier ga ik uitgebreid naar ‘kijken’ in de hoop dat we erachter komen wat eraan schort.”
Haar ademhaling is soms wat onregelmatig.
“Zullen we met de reis beginnen? Mocht je onderwijl toch nog iets willen delen dan kan dit gewoon, oké? Het voelt alsof er opeens haast is, dus ik begin graag.”
“Oké.”
‘Reis door Berta haar lichaam’:
Ik wil benadrukken dat ik geen dierenarts ben en ik alleen doorgeef wat ikzelf doorkrijg.
Meteen voel ik een vervelend gevoel in haar maag.
“Lieverd, heb je ergens pijn?”
“Ik voel dat mijn teentjes stram aanvoelen. Af en toe merk ik steken tussen mijn schouderbladen op en mijn maag doet soms pijn.”
“Is er iets wat jij wel graag wilt eten?”
Meteen merk ik dat haar keel wat opgezet is. Kan natuurlijk komen omdat ze weinig tot niks eet.
Op mijn vraag krijg ik geen antwoord.
Keel: de schildklier lijkt wat opgezet. Toch merk ik niet direct dat ze een teveel aan hormonen produceert. Wel zou je haar toch eens eventjes eten kunnen geven waar geen jodium in zit.
Maag: deze voelt hard aan, vooral aan de onderkant net boven de milt voel ik dit.
Dat Berta niet meer, of nauwelijks, wil eten lijkt vooral te komen omdat ze misselijk is. Hierdoor wil ze bijna niet eten. Maar ze wordt ook misselijk omdat ze niet eet.
De lekkertjes hebben een aangenamere geur op dit moment en dat trekt wel en eet ze dan ook.
“Lieve Berta, jij moet elke dag eten. Niet eten is zeer slecht voor je.
Ben je misschien aan het einde van je leven gekomen en heb je daardoor de energie niet meer nodig?”
Het voelt niet dat ze nu al aan het einde van haar leven is gekomen.
Ze laat mij wel voelen dat ze zo nu en dan duizelig is.
“Die duizeligheid zal komen omdat je weinig energie hebt.”
Op de vraag of ze wil dat je haar verder laat onderzoeken kan ze ook geen antwoord op geven. Ze wéét het gewoon niet.
“Ik vind het helemaal niks bij de dierenarts. Het ruikt er akelig en ik ben bang dat ik er niet meer van terug kom. Ik wil thuis overlijden als het mijn tijd is. Níét in dat hok daar, hoor. Ik ruik daar wel dood en dat beangstigt mij.”
Misschien dat toen jullie bij de dierenarts aankwamen net een ander dier is ingeslapen, Christien.
Gebit: deze ziet er redelijk goed uit. Wat tandplak neem ik waar.
Gewrichten: ze heeft overgewicht (gehad). Hierdoor is haar ruggenwervel wel zwakker geworden. Met name aan de rechterkant, midden in de rug, voel ik dat deze op dit moment wat zwak is.
Blaas: het valt me op dat haar blaas wat zwakker is. Wanneer ze plast voelt ze wel dat haar buik eerst wat pijnlijk is maar dan opluchting geeft wanneer ze geplast heeft. Al voel ik ook wel dat ze haar blaas op dit moment niet helemaal leeg plast.
Waarom ik er opeens aan moet denken om Berta extra ijzer te gaan geven? In het bloed was immers geen bloedarmoede vastgesteld(?) Kan zijn dat ik dit doorkrijg omdat Berta een urineweginfectie heeft gehad.
Darmen: de dunne darm is niet helemaal in orde. Ik ‘zie’ dat er ‘n verkleving zit. Als gevolg van een darmontsteking die ze eerder eens heeft gehad.
Bloed: de dierenarts heeft volgens mij ook gekeken op leukemie. Heeft de dierenarts het ook gehad over a-leukemische leukemie? Ik zelf kan geen teveel aan witte bloedcellen ontdekken. De arts zal hier ook naar gekeken hebben. Toch blijf ik telkens denken aan a-leukemische leukemie. Kán zijn dat de dierenarts hier eventjes aan gedacht heeft. Of de symptomen die Berta vertoont lijken hierop? Hm, beetje onduidelijk, maar ik vind wel dat hetgeen ik hierover binnenkrijg moet delen met je. Niet om je ongerust te maken.
In haar bloed neem ik wel reststoffen van toxische belasting waar. Door inenting of wormentabletje wellicht.
Op haar poten heeft ze sneller een blauwe plek. Kan zijn dat ze zich snel stoot nu ze soms duizelig is. Kijk ik naar de rest van haar lichaam ontdek ik verder nergens een bloeduitstorting.
Berta heb ik een energetische behandeling gegeven.
1 van de adviezen is dat ze het best Berta vers, rauw vlees kan gaan geven. Ik merkte namelijk een ijzertekort op.
Door vers vlees te voeren los je het ijzertekort op. Daar zit alles in wat ze nodig hebben. Jodium komt vooral voor in vlees waar de schildklier in verwerkt is. Bij de betere, gangbare merken vers vlees wordt daar dan ook op gecontroleerd.
“Christien wil graag weten of jij in de laatste fase van je leven bent gekomen? En zo ja, hoe kan zij jou hierbij het best helpen/ondersteunen/begeleiden?”
Zoals ze eerder aangaf wil ze absoluut niet in de dierenartspraktijk geholpen worden wanneer haar einde er is. Ze wil thuisblijven.
Zelf weet ze niet goed wat ze ervan moet denken, of het leven als poes Berta al ten einde is. Ze weet wel dat het niet in orde is op dit moment, maar weet zelf ook niet wat er aan de hand is.
“Wil je dat Christien de dierenarts vraagt of ze je verder wil onderzoeken?”
Dubbel gevoel. Ze wil niet meer naar de dierenarts, maar is op dit moment ook niet helemaal in orde weet ze. Ze heeft geen ernstige pijnen, maar voelt dat het niet helemaal oké is met haar lichaam.
“Misschien kan Christien eerst zelf nog iets proberen? Zoals hetgeen ik geadviseerd heb.”
“Kan.”
“Je zult wel weer moeten gaan eten lieverd, het kan echt niet nog weken duren. Anders zal Christien toch binnenkort met jou naar de dierenarts terug moeten gaan. Op deze manier red jij het niet en is jouw leven misschien te snel voorbij?”
“Nee, te snel zal het niet zijn.”
“Oké? Je bent inderdaad 15 jaar. Mooie leeftijd. Maar wanneer je leven als poes Berta klaar is, mag je toch wel de aarde verlaten op een rustige pijnloze manier. Is het niet?”
Ze haalt haar schouders op en het lijkt wel alsof ze wil zeggen dat ze het nog wel ziet wanneer het zover is.
“Je bent dapper Bertinie.”
“Hoe zie jij jouw leven op dit moment? Christien wil graag weten wat jijzelf vindt van de kwaliteit van je leven.”
“Ik geniet nog wel. Deze fase hoort toch ook bij het leven.”
“Mooi antwoord, knappe Berta.
Is er verder nog iets wat je graag wilt delen?”
Ze is heel snel moe en slaapt hoofdzakelijk. Dat mag wel wat veranderen vindt ze zelf.
“Dat komt wel weer, wanneer je weer beter gaat eten en meer energie krijgt.”
Vragen heeft Berta niet. We kunnen afscheid van elkaar nemen.
“Dank je wel voor ons contact en je vertrouwen lieve Bertinie.”
Ik stuur haar nogmaals Liefde en Licht toe en verbreek dan onze energiekoord.
Christien: Goedemorgen Marjon,
Heel erg bedankt voor je verslag en je heldere waarnemingen.
Ik zal stap voor stap je verslag met je doornemen en je feedback geven.
Gisteravond ging ze met haar rug tegen onze andere kat aanliggen, zij is 12 jaar en ‘pest’ haar af en toe een beetje. Berta houd hier echt niet van en kijkt dan ook inderdaad een soort moederlijk naar haar van houd hier onmiddellijk mee op!!
De krabpaal die ik heb staan kijkt ze al tijden niet meer naar om. Ze heeft hierdoor dan ook hele lange, kromme en scherpe nagels en blijft regelmatig in de bank ‘hangen’ met haar nagels.
Ik woon in een lichtgekleurd huis, met gele bakstenen en het is inderdaad een rijtjeshuis.
In de buurt is geen voliere maar er wordt over het algemeen wel veel gefloten door vogeltjes in de buurt.
Ja, ze mogen overal komen in huis en ze ligt, zeker in het weekend, graag bij mij op bed.
Wat enorm treffend is, is dat ze inderdaad wel in mijn tuin komt en dat ze daar echt nooit uit gaat!
Niet omdat dit niet van mij mag maar dit doet ze gewoon uit zichzelf.
Het klopt dat ze het niets vindt bij de dierenarts, ze verstijfd dan enorm en is daarna ontzettend blij als ze weer thuis is.
Ik had ook het idee dat ze misselijk is, maar de dierenarts zegt dat ze dan zou moeten speekselen of kwijlen. Dit zie ik haar niet doen. Wel geeft ze af en toe een beetje speeksel over.
Ik ga je adviezen opvolgen.
Ook zal ik rauw vlees, of spiervlees gaan kopen voor haar, dit kent ze inderdaad helemaal niet.
Heel soms wankelt ze even als ze net opstaat, dit zou de duizeligheid kunnen zijn.
Als het haar tijd is, laat ik de dierenarts bij mij komen, dit heb ik mij allang voorgenomen, ik ga niet met haar daarheen omdat ik weet dat ze dat vreselijk zou vinden.
Haar gebit en tandvlees zijn inderdaad in orde.
Ze heeft inderdaad overgewicht gehad.
Zij heeft nooit een urineweginfectie gehad, wel suikerziekte, waarvan ze hersteld is door het juiste voer.
Haar darmen zijn al jaren niet in orde ben ik bang, ze heeft eigenlijk altijd slappe poep of diarree, een vaste keutel heeft ze bijna nooit.
Alle bloeduitslagen waren goed, 1 iets was licht verhoogd maar niet verontrustend, ik weet nu even niet precies meer wat dat was…
Ze lijkt inderdaad nog wel te kunnen genieten van mijn aandacht en van de gewone dingetjes die ze gewend is te zien en te ervaren.
Ook is ze snel moe en slaapt heel erg veel. Ik hoop echt dat dit verbetert als ze meer gaat eten.
Het is fijn en geruststellend om te lezen dat ze nog niet aan het einde van haar leven zit.
Je hebt enorm bijgedragen aan mijn rust en over bezorgdheid over haar Marjon, daarvoor enorm bedankt.
Warme groet terug,
Christien
Dit dier is nu energetisch afgesloten voor communicatie.
Wil jij zelf voor jouw dier een gesprek aanvragen?
Wil jij zelf leren om met dieren te communiceren?
Mail naar info@dezomerhof.nl
Wij helpen je daar met liefde verder.
