De les gelezen door een ezel

De les gelezen door een ezel

Herken je dat?  Dat je partner of dat iemand die je heel erg goed kent iets doet, waarvan je denkt, He? Wat doe jij nou? Dat had ik nooit van jou gedacht?
Iets soortgelijks kun je natuurlijk ook hebben met dieren. Dat je denkt je dier heel erg goed te kennen maar dat het toch onverwacht uit de hoek kan komen.

Elif is een gedwee en kopschuw ezeltje

Het voorbeeld dat ik je geef, is dat van Elif, een van onze ezeltjes. Het is een kopschuw bedeesd ding. Dringt zich niet op, blijft altijd een beetje onzichtbaar op de achtergrond. Ze laat zich niet snel een halster omdoen, staat ook niet vooraan als we met de poetskoffer het weiland inlopen. Maar zal ook geen enkele vorm van protest geven als de hoefsmid of de tandarts komt. Het is een lief gedwee diertje.

Toch, als er gevaar dreigt, staat Elif voorop. Dan kun je op haar rekenen.

Honden met praats? Kom maar op!

Uit wandelen, raakt zij bijvoorbeeld niet van de wijs als er onrustige honden aankomen. Het liefst loopt zij er gedecideerd op af: “Zo, eens kijken hoeveel praatjes je nu hebt, van zo dichtbij … Ik ben natuurlijk wel een tandje groter dan jij. Pannenkoek!“

Bestormd door pinken? Kom maar op!

Of als je een weiland passeert met heel veel nieuwsgierige pinken. Die kunnen zo op je af komen rennen. Dat doen ze niet alleen als ze een hond zien waarvan ze denken dat het een kalfje is, maar helemaal als ze een ezeltje voorbij zien lopen. Een ezeltje hebben ze naar alle waarschijnlijkheid nog nooit van hun leven gezien. Pinken zijn nieuwsgierig dus ze willen weten wat daar langsloopt.

Hoe onverschrokken Elif is als ze door dertig pinken tegelijk wordt bestormd, zie je op bijgaande foto. Dan zie je echt niks van dat bedeesde ding terug.

Knus met vuurkorf in de wei

Een jaar of zes terug, hadden we rond Oud en Nieuw twee veulens van een maand of vier oud: Jesse en Sil. Omdat de ezels op een nieuw stuk land liepen waar misschien wel veel vuurwerk in de buurt zou worden afgestoken maar ook omdat we het gezellig vonden, hadden we bedacht dat we de jaarwisseling zouden vieren met een brandende vuurkorf in de wei. Lekker warm en knus. En natuurlijk champagne en wat lekkers. Dat ook.

Maar het gekke was, telkens als het leek of het vuur pakte in de stevige kou, kwam Elif die de korf omver duwde.
Eerst denk je dan dat het toeval is. Of dat ze het hout lekker vindt ruiken en onbenullig is in haar poging om bij de vuurkorf in de buurt te komen.

De een na de ander kwam even buurten

Na een paar pogingen brandde het vuur dan eindelijk goed. En toen de fik er eenmaal lekker in zat, kwam het ene na het andere ezeltje even buurten. Maar zodra de vier maanden oude Jesse of Sil in de buurt kwam, stortte Elif zich met haar anderhalf jaar oud tussen de veulens en het vuur en joeg ze de veulens weg. Keer op keer.

Op een bepaald moment kreeg Elif genoeg van die twee veulens die niet eens haar eigen veulens waren maar waarvoor ze zich wel verantwoordelijk voelde: had ze de één eindelijk een paar meter weggejaagd, stond de ander weer met zijn grote sausgiechel zijn snorharen te branden.

Twee mafkezen met een brandende vuurkorf in de wei? Kom maar op!

Daarop maakte Elif korte metten: krijg ik die veulens niet weg, dan krijg ik dat vuur wel uit, moet ze gedacht hebben.
Oud en Nieuw of niet voor die twee tweepoters, maar hier heb ik geen zin meer in.

 

de les gelezen door een ezel

—–

“Zo, klaar”, keek ze ons aan. “Gaan jullie maar ergens anders gezellig warm blijven. Jullie hebben mijn taks bereikt.”
Voordat ze wegliep, wierp ze nog even een blik achterom en keek goedkeurend.
Ja. Het was het goed. De vuurkorf lag om en het vuur had ze zorgvuldig tot de laatste vonk toe uitgetrapt.

Daar zaten we dan op onze emmertjes. Klein te wezen. Glaasje champagne, kaasje erbij .. perplex te klappertanden in de vrieskou. De les gelezen door een ezel van 18 maanden oud. Die van mening was dat we de veulens aan onverantwoord gevaar blootstelden.

Wil je kennismaken met Elif of met onze 7 andere ezeltjes? Kom dan naar De Zomerhof voor een wandeling via www.wandelenmeteenezel.com of voor een Cursus Communiceren met Dieren. Ook kun je nu onze Gratis tips om zelf met dieren te kunnen communiceren ophalen. Kost niks ;-)

Over de schrijver
Mijn naam is Mieke Zomer. Ik werk als dierentolk. Ik ben ondernemer bij De Zomerhof, auteur van het boek Dieren-Sprekend als Mensen, moeder van Sanne, vriendin van Nathalie. Ik heb het HEAO afgerond, ben vervolgens in de zakenwereld terechtgekomen en van daaruit rolde ik bij toeval in het communiceren met dieren. Het is mijn missie om mijn vak Dierentolk aan een breed publiek bekend te maken. Hiermee werk ik niet alleen mee aan het creeren van een betere toekomst voor veel dieren. Met het geven van de cursussen in het communiceren met dieren en het babyfluisteren, help ik vrouwen een liefdevolle en krachtige plek innemen in onze Nederlandse samenleving. Een samenleving waarin wat mij betreft de mannelijke kwaliteiten en de ratio zwaar worden overgewaardeerd. De wereld veranderen. Meer gevoel, meer hart: mijn missie, mijn passie.
Linda
Door

Linda

op 06 Aug 2013

Een ezeltje met heeeeel veel lef, prachtig!! <3

Reactie plaatsen