Verkeerd Verbonden ??

Verkeerd Verbonden ??


Deze column schreef ik n.a.v.de uitzending van KRO Goudmijn

 

Over de schrijver
Mijn naam is Mieke Zomer. Ik werk als dierentolk. Ik ben ondernemer bij De Zomerhof, auteur van het boek Dieren-Sprekend als Mensen, moeder van Sanne, vriendin van Nathalie. Ik heb het HEAO afgerond, ben vervolgens in de zakenwereld terechtgekomen en van daaruit rolde ik bij toeval in het communiceren met dieren. Het is mijn missie om mijn vak Dierentolk aan een breed publiek bekend te maken. Hiermee werk ik niet alleen mee aan het creeren van een betere toekomst voor veel dieren. Met het geven van de cursussen in het communiceren met dieren en het babyfluisteren, help ik vrouwen een liefdevolle en krachtige plek innemen in onze Nederlandse samenleving. Een samenleving waarin wat mij betreft de mannelijke kwaliteiten en de ratio zwaar worden overgewaardeerd. De wereld veranderen. Meer gevoel, meer hart: mijn missie, mijn passie.
Adelheid Biesen
Door

Adelheid Biesen

op 18 Mar 2015

Eén ding is zeker, je mag nooit je zelfzekerheid verliezen, het eerste wat bij je binnenkomt als je met een dier of zoals ikzelf met overledene praat naast je leggen. Want mensen die niet echt geloven/open staan voor zulke dingen en denken we zien wel wat ze ervan bakt, daar moet je juist bij je standpunt blijven. Zelf volg ik nu de eerste stappen voor Dierentolk. Adjinkah

Laura
Door

Laura

op 19 Mar 2015

Bedankt voor je reactie Adjinkah. Het is zeker belangrijk vertrouwen te hebben en te houden in datgene dat je binnenkrijgt. Succes met de stappen tot dierentolk. We horen graag van je hoe het je vergaat!

Edith Snijder
Door

Edith Snijder

op 10 Nov 2013

Zo herkenbaar Mieke, ik heb eens ongeveer hetzelfde meegemaakt. Vrienden van een vriendin van mij hebben een Border collie en wilde graag weten of hij het goed heeft en wat hij eventueel wilde en nog een aantal vragen. De hond kwam zo levendig en energiek door, het was geweldig. Hij vertelde me dat hij als puppy was meegenomen door een man die een waakhond wilde, maar hij was geen waakhond, zei hij. Hij werd (als puppy) buiten aan de ketting gelegd in weer en wind en werd zwaar verwaarloosd. Uiteindelijk werd hij in beslag genomen door de dierenbescherming. De hond liet mij een huisje achter de auto zien. Zijn huidige verzorger hem heeft hem hier weggehaald. Tevens liet hij mij zijn etensbak zien (twee metalen bakjes in een houder op pootjes). Hij liet mij het strand zien en een huisje in het bos (wat hij zo heerlijk vind).Ik liet het verslag van mijn gesprek met de hond aan mijn vriendin lezen en die zei dat er niet veel van klopte. De inbeslagname niet, zijn etensbak niet het strand en het huisje niet. Je begrijpt het al, de onzekerheid sloeg toe. Om het kort te houden, ik heb de hond met verzorger opgezocht en wat blijkt al bij binnenkomst, ja hoor de etensbakken op pootjes. Geweldig. Ik heb het verhaal van de inbeslagname verteld, dat klopte dus wel, het strand, het huisje, was waar ze op vakantie waren geweest, enz. Alles klopte als een bus. Wat ik heb geleerd: blijf bij jezelf, je verzint dit niet dat kan niet. En ga niet op een ander af. Wat was dit een goede les.

Reactie plaatsen