Wat zijn natuurlijke antibiotica voor dieren?

Je wil je dieren niet vergiftigen met reguliere antibiotica. Maar wat zijn natuurlijke antibiotica voor dieren? Wat moet je ze geven als ze antibiotica nodig hebben?

Dat wisten wij jaren terug ook niet. Uiteraard de dierenarts laten komen, zo dachten we toen nog. En zo deden we natuurlijk.
Als ik het zo terugreken, denk ik dat we een maand of acht ezelervaring hadden. We waren dus nog behoorlijke leken in het ezelvakgebied.
Elif was het zevende ezeltje dat bij onze kudde kwam wonen.

Ezels hebben een enorm hoge pijngrens

Als eerste moet je weten dat ezels een dramatisch hoge pijngrens hebben. Ze laten vaak pas zien dat er iets met ze aan de hand is, als het eigenlijk al te laat is. Laat een van onze ezels dus ziek gedrag zien, dan moeten we er als de kippen bij zijn. Dan is het dier dus al heel erg ziek.

Elif kreeg een dubbele longontsteking

Op een dag werd Elif ziek. Haar ademhaling ging stroever en stroever. Ze gedroeg zich ziek. Je kon haar horen pompen. Het werd steeds erger zodanig dat je op een afstand van 10 meter de indruk kreeg dat Elif telkens een zware krakende deur open en dicht deed. De dierenarts constateerde een dubbele longontsteking. Ze injecteerde en schreef een antibioticum voor dat ik de volgende dagen zou moeten toedienen.

De reguliere antibiotica sloegen niet aan

Het hielp niet. Elif bleef niet om aan te zien en niet om aan te horen. Een week later was Elif nog steeds ziek, en kwam de dierenarts opnieuw. Ze kreeg een ander antibioticum maar helaas sloeg de behandeling wederom niet aan.

Een zwart spulletje uit Griekenland

Een paar maanden eerder had ik ‘toevallig’ van een kennis die in Griekenland op vakantie was geweest, een klein flesje gekregen met daarin rechtstreeks van de imker een zwart vloeibaar spulletje. Er zat niet eens een etiketje op. Dit moest ik maar eens proberen als een van ons of als een van de dieren ziek was. Het was heel goed, zo werd erbij verteld, door bijen gemaakt en volledig biologisch.

Toch maar eens proberen

Omdat de dierenarts Elif maar niet aan de praat kreeg, dacht ik: ach, baat het niet, mogelijk schaadt het in dit geval ook niet. Erger dan dit kan het niet worden. Ik probeer het dus wel. Ik wist niks van de dosering en hoe toe te dienen dus deed ik maar wat. Ik gaf Elif ’s ochtends tien druppels op een stukje brood en ’s avonds nog eens tien druppels op een appeltje.

Elif knapte op

De volgende ochtend was ze al een stuk opgeknapt en ’s avonds huppelde ze al weer lekker mee met de rest van de kudde. In totaal twee dagen lang, twee keer tien druppels van dat spulletje waarvan ik niet eens wist wat het was. En Elif was weer beter.

Het wonder heette Propolis

Toen moest ik natuurlijk weten wat dit goedje toch was. Het wonder heette: Propolis. De bijen maken het aan om het volk gezond te houden. De letterlijke vertaling van Propolis is: beschermer van de stad.

Propolis voor dieren met ontstekingen

Voor dieren met ontstekingen hadden wij met de komst van Propolis in ons huis vanaf nu geen dierenarts meer nodig.

Nadien hebben wij via onze cursisten nog veel meer succeservaringen met deze natuurlijke antibiotica gehad. Dat is de reden waarom wij onze kennis over het gebruik van Propolis op deze manier met jou als lezer delen. Doe er je voordeel mee.

Heb jij ervaring met alternatieve, natuurlijke antibiotica voor jouw dier? We lezen het graag als reactie op dit artikel.