Heb jij een hond? Zo’n snelle? Eentje die je ook wel los laat lopen? Waarmee je in het bos komt, of in de duinen? Zo eentje waarbij jij het konijn altijd net een fractie later ziet dan de hond?
Nou, dan hoef ik jou niet uit te leggen hoe het voelt om je hart in je keel te voelen kloppen.
In “Wat kun je doen als je hond achter konijnen aanjaagt?” beschrijf ik hoe wij zo’n situatie aanpakken. En met verbluffend resultaat.
Onze Duitse Herder Liza is nu twee jaar oud. Ze is vlug als water en dol op wandelen. Maar vooral op de combi. Wandelen en konijnen, bedoel ik dan. Dus wat kun je doen als je hond achter konijnen aanjaagt?
Met de honden in het bos
Liza gaat graag mee het Buurserzand in. Daar zijn veel paden waar je de hond los mag laten lopen. Bij sommige paden is het wel toegestaan, maar houden we haar toch liever vast, in verband met wegschietende konijnen die wij natuurlijk telkens later zien dan Liza.
Vandaag lijken de konijnen massaal gezellig thuis te zitten. In hun hol. We zien er in elk geval niet een. Niet voor ons. Niet achter ons. Alles lijkt binnen te zitten. Misschien een familiereunie. Weet jij veel. Dus kan Liza dit stukje best los ….
In een fractie buiten gehoorafstand
Net als ik Liza de opdracht ‘Alleen’ heb gegeven en ze drie meter los voor ons los loopt te snuffelen, steekt er toch een konijntje het pad over.
En tuurlijk ziet Liza ziet het diertje eerder dan wij.
Nog voordat wij adem hebben kunnen halen om Liza te vertellen dat ze bij ons moet komen, is zij al buiten gehoorafstand. Verdorie. Weer te laat. Hoe dom en naïef kun je zijn om te denken dat konijnen soms een familiebijeenkomst houden. Beetje wishfull thinking is het wel. En infantiel.
Wat leert een hond van aangelijnd lopen?
Na een minuutje is Liza terug. We belonen haar voor haar terugkomen en lijnen haar nu wel aan. Moeten we haar nu dan telkens aan de riem houden? Wat leert ze daarvan? Maar vooral: hoeveel plezier hebben wij erin om met een aangelijnde hond te wandelen? Nee, we hebben er geen lol in als dat zo moet. Als een gedwongen riem dan niet de oplossing is, hoe kunnen wij Liza er dan vrijwillig van weerhouden om achter konijnen aan te jagen? De gesprekken die wij tot nu toe met haar hebben gevoerd, zijn het ene oor in en het andere uitgegaan. We moeten nu met grover materieel komen. Het moet nu gewoon klaar zijn.
We bedenken daarop de volgende leugen om bestwil.
De familie van Broer Konijn
We nodigen Liza uit om voor ons te komen zitten. Daarna leggen we haar in woorden en in plaatjes het volgende uit: Liza, jij vindt het geweldig om achter konijnen aan te jagen. Wij vinden dat gedrag helemaal niks. Tot nu toe heb je namelijk geluk gehad. De konijnen tot nu toe kon je gemakkelijk aan. Maar er bestaan ook zogenoemde ‘lok-konijnen’. Deze konijnen zijn niet van gewone konijnen te onderscheiden maar ze zijn wel heel gevaarlijk. Ze lokken je naar hun hol toe. Een hol waar jij gemakkelijk in past. Zodra jij binnen bent, sluiten ze je in en dan gebeurt het …
Dan ondergaan die vrolijk huppelende en onschuldig ogende wipstaartjes een gedaanteverwisseling. Let op: jij zit daar helemaal alleen in dat hol en wij kunnen niet bij je komen om je te helpen. Hun poezelige voetjes worden klauwen, dat lieve mondje wordt een muil met enorme tanden en kiezen erin, hun zachte ronde oogjes worden spleten met daarin rode irissen, en voordat ze je met z’n allen aanvallen beginnen ze met de hele familie vervaarlijk te grommen ten teken dat jouw laatste uur is geslagen.
Echt Liza, dit is zo angstaanjagend, dit wil je niet meemaken.
Vijf minuten later laten we Liza weer los.
Het is opvallend hoe keurig ze bij ons blijft.
Wij prijzen haar de hemel in, spelen met haar en vertellen haar hoe trots wij op haar zijn.
Dat ze zo fijn bij ons blijft en dat ze op deze manier morgen weer fijn meekan op wandeling.
Communiceren met dieren
Als dierentolk kom je een heel eind in je communicatie met dieren, maar instinct blijft instinct. Je kunt praten als Brugman om een kat te vragen niet op vogels te jagen, een hond te vragen niet achter katten (konijnen) aan te gaan of een paard te vragen niet van het hooi te snoepen dat voor de geitjes is bedoeld.
Vaak komt jouw boodschap niet aan. En dat is ook logisch. Het zijn de overlevingsinstincten die dan zwaarder wegen dan jouw verhaal.
Dat Liza goed reageerde op onze boodschap in dit verhaal, is een kwestie geweest van mazzel.
Communiceer jij ook met dieren en heb je een leuke tip voor onze lezers die nog niet onze Cursus Communiceren met Dieren hebben gevolgd? Geef je tip dan hier! Al zou je maar 1 persoon of dier helpen met je tip ….
Marit
op 27 Feb 2013Mieke Zomer
op 27 Feb 2013Frederika van der Meer
op 26 Feb 2013Mieke Zomer
op 26 Feb 2013Anneke Bruin
op 26 Feb 2013Mieke Zomer
op 26 Feb 2013Anneke Bruin
op 26 Feb 2013Nelleke Dillema
op 26 Feb 2013Mieke Zomer
op 26 Feb 2013