Walvissen-zingen

Walvissen-zingen

3/2/2011 Walvissen-zingen: Op de laptop zie ik welke datum het is. We houden de dagen zelf niet bij. Elke dag rijden we vanaf gister de baaien af. Op zoek naar dolfijnen en walvissen. Ze zijn er op bepaalde tijden. Wanneer precies wel en wanneer niet … dat weet niemand. Gelukkig maar. 

 

Walvissen-zingen

Gisteren hebben we gesnorkeld. In een baai waar, als er dolfijnen zijn, liever niet gezwommen mag worden. Deze baai is een slaapplaats voor ze. Dolfijnen slapen en waken tegelijk. Ze schakelen een hersenhelft uit om te slapen, en zo wisselen ze hun systeem af om het helemaal in diepe slaap te laten raken.

Een ongeoefende dolfijnenzwemmer snapt niet wanneer de dieren slapen en wanneer niet. Ook omdat ze hun ogen niet helemaal sluiten tijdens de slaap. Een mens zou ze zo kunnen opjagen in hun slaap. Een slaap die ze net als mensen hard nodig hebben. Zouden we hun nachtrust verstoren, dan heeft dit een negatieve invloed op het vangen van vis en hierdoor op het zogen van hun jongen en hierdoor op het hele voortplantingsverhaal.

Maar omdat er dus geen dolfijnen waren, konden we snorkelen. Een zeeschildpad met een schild van ca 50 cm kwam ons tegemoet zwemmen en deze hebben we een hele tijd met onze ogen op een paar meter afstand kunnen volgen. Toen we terugkwamen in het kamp, werd ons gevraagd of we de walvissen hadden gehoord in onze eigen baai. Dat hadden we niet. Als de bliksem zijn we naar beneden gesneld en daar konden we inderdaad telkens een stukje walvis ontwaren dat boven het water uitkwam. Even verderop zat een inheemse vrouw die een soort van didgeridoo bespeelde. Toen ik haar vroeg wel geluid zij imiteerde, antwoordde zij dat zij op deze manier samen met de walvissen zong. Ze had dit geleerd van haar oma. In deze baai waren vandaag de hele dag vijf walvissen geweest. Omdat er nu een kalf bij was en gisteren niet, achtte ze de kans groot dat deze hier was geboren vandaag. Maar als zij met hen zong op deze manier, kon ze hun zingen dan ook horen? Jazeker, luister maar, zei ze. Hoor je ze? Wij hoorden niks en meldden dit haar.Toen wij vertelden dat wij hier sinds gisteren waren, vertelde ze ons dat we eerst maar goed moesten aankomen hier. We moesten eerst resoneren met de locatie en dan zouden wij ze over een paar dagen ook kunnen horen. We hebben de walvis in elk geval gezien, vanaf ca 200 meter van de wal. Nu alleen nog even resoneren ;-)

Over de schrijver
Mijn naam is Mieke Zomer. Ik werk als dierentolk. Ik ben ondernemer bij De Zomerhof, auteur van het boek Dieren-Sprekend als Mensen, moeder van Sanne, vriendin van Nathalie. Ik heb het HEAO afgerond, ben vervolgens in de zakenwereld terechtgekomen en van daaruit rolde ik bij toeval in het communiceren met dieren. Het is mijn missie om mijn vak Dierentolk aan een breed publiek bekend te maken. Hiermee werk ik niet alleen mee aan het creeren van een betere toekomst voor veel dieren. Met het geven van de cursussen in het communiceren met dieren en het babyfluisteren, help ik vrouwen een liefdevolle en krachtige plek innemen in onze Nederlandse samenleving. Een samenleving waarin wat mij betreft de mannelijke kwaliteiten en de ratio zwaar worden overgewaardeerd. De wereld veranderen. Meer gevoel, meer hart: mijn missie, mijn passie.
Reactie plaatsen