Oef … we zijn erg druk met de voorbereidingen voor de ParaVisie Manifestatie van komend weekend. Ik ga dit keer iets anders doen dan een lezing. De lezing wordt nu steeds meer een interactief gebeuren waarbij ik de toehoorders als deelnemers ga inzetten. We zijn ingedeeld voor een activiteit in het communiceren met dieren, het babyfluisteren en een mens/dier-opstelling.
ParaVisie Manifestatie
Drie keer opdraven dus. Ons kraampje wordt bemand door drie enthousiaste babyfluisteraars en twee net zo enthousiaste brontalisten die elkaar afwisselen.
Afgelopen week hadden we hier nog opnames voor Carinth tv, een interne zender voor bejaardenhuizen. Erg leuk om te ervaren dat de opnames voor kinder-tv, volwassenen-tv en ouderen-tv zo verschillend zijn. De cameraman van Carinth heeft nu geregeld dat de dierentolk-items op de DVD’s van Villa Achterwerk uit alle uitzendingen worden geknipt, en allemaal achter elkaar op een DVD komen. Zo kunnen we die DVD als een soort van doorlopende voorstelling laten draaien op de beurs. We zijn Roel zo dankbaar!
De eerste plantjes uit de keuken zijn geplant. Helemaal volgens de biologisch dynamische maankalender: de peterselie en de sla op een bladdag, de rode bietjes op een worteldag. Ik heb ze zelfs gekoesterd met een druppeltje Rescue tegen de schrik maar constateer tot mijn grote schrik dat ze hun kopjes laten hangen nu ze niet meer beschut binnen maar in de wijde wereld buiten staan. Sommige zijn echt ingestort. Met name de pluksla en de rode bietjes. De peterselie is stoer. Ik vertrouw maar weer op moeder natuur.
Ons bijenavontuur is ten einde. Van een antroposofische stichting in Haarlem, die ik extra advies had gevraagd over het houden van bijen – en misschien hadden ze nog wel een koninginnetje over – , hebben wij het advies gekregen om niet zomaar een bijenkorf neer te zetten maar hiervoor eerst een imkercursus te gaan volgen. We zouden ons dan heel veel leed besparen. Niet alleen mensenleed, ook bijenleed. Een dood of stervend volk aantreffen is geen pretje, zo is ons verteld. Die teleurstelling hakt erin. Dat wordt me net iets te gek. Het moet wel leuk blijven. De korf verhuist dus weer naar binnen. Ter decoratie.
De afgelopen week hebben we regelmatig try-outs gedraaid van oefeningen die in The Live Connection zijn opgenomen. Het vreet tijd maar het wordt er ook wel mooi van.
Er is een last van mijn schouders gevallen. Normaal kwam alle mail op mijn computer binnen waarna ik de mail een soort van ‘onderverdeelde’. Dat betekende dat ik alle mail wel eerst moest lezen. Ik werd er gek van. Het was dweilen met de kraan open: honderden mailtjes per maand. Vorige week is onze syteembeheerder Frank geweest. Hij heeft de pc’s geherindeeld. Ik ben verlost van de mail. Het geeft mij een onmetelijk gevoel van rust. Ik krijg nu alleen nog de mail die voor mij is bedoeld. Wat een verlichting! Ik kan mij weer concentreren op dat wat ik leuk vind en ben niet langer mailslaaf.
