Mijn naam is Erica. In juni 2011 heb ik bij De Zomerhof de Cursus in het Communiceren met Dieren gedaan en sindsdien heb ik een heleboel ervaringen en bijzonderheden meegemaakt. Leuke maar soms ook minder leuke ervaringen. Er zijn er een aantal die meer impact hebben gehad dan andere maar ik heb er één uitgehaald die eigenlijk tegen de regels inging. Zo werd er tijdens de cursus verteld dat je eigenlijk alleen dieren mocht helpen als de eigenaar daar om vroeg. Maar Bordeauxdog Max dacht daar heel anders over.
Aan de muur hangt een grote foto van een hond
Een vriendin van mij gaat een energieneutralisator leveren en installeren bij een van mijn medecursisten in De Brontaal. Ik ben de chauffeur en help met hand- en spandiensten.
Het is een neutralisator voor twee huizen dus word er een plek uitgemeten die voor beide huizen optimaal zou zijn.
Wanneer ik het huis van de buren van mijn medecursiste binnenloop, zie ik aan de muur een grote foto hangen van een Bordeauxdog.
Leeft deze hond nog?
Er komt meteen een vraag in mij naar boven: Waarom?
De hond is nog duidelijk in huis aanwezig maar ik zie hem niet.
Voor mezelf wil ik weten hoe of wat en vraag daarom aan de buurvrouw of hij nog leeft.
Een enorm schuldgevoel
Helaas. Max bleek vorig jaar te zijn overleden. De vrouw heeft het er nog zichtbaar moeilijk mee. Ze vertelt dat hij mee was op vakantie en dat het die dag warm was geweest. De hond had het heel erg warm gehad. Die avond was hij in het vakantiehuisje overleden ten gevolge van oververhitting. De mensen hadden heel veel spijt dat ze hem mee hadden genomen op vakantie want als ze dat niet hadden gedaan, dan had hij nu nog geleefd.
De hond laat mij niet los
Toch is mijn gevoel anders dan wat de vrouw mij vertelde. Ik kijk weer naar de foto en het klopt gewoon niet. Ik ga er verder niet op in en laat het er maar bij gelaten.
Na alles rond de neutralisator gecontroleerd te hebben, gaan mijn vriendin en ik weer naar huis. Maar op de een of andere manier blijf Max hangen in mijn systeem.
Hij moet nog iets kwijt
De volgende dag heb ik het idee dat ik achtervolgd word, heb ik last van steken in mijn hart en ik ben vermoeid. Dit kan niet van mij zijn. Ik weet dat het niet van mij was.
Halverwege de dag kom ik erachter dat het Max is die mij achtervolgt. Het is voor mij duidelijk dat hij toch echt iets kwijt wil.
De hond wil rust
Ik geef hem toch maar zijn ruimte en ik vroeg hem in meditatie wat hij wil.
Dat antwoord komt in rap tempo, ik zit amper en hij begint al met zijn verhaal.
Hij snapt niet waarom ze hem niet kunnen loslaten, het was niet hun schuld. Hij was gestorven aan een hartaanval en had dat ook thuis kunnen gebeuren.
Hij wil rust. Hij vraagt of ik ze alsjeblieft wil uitleggen wat er was gebeurd.
En weg is hij.
Nou daar zat ik dan
Ik weet dat dit eigenlijk niet de bedoeling is. Maar goed, Max is duidelijk en volgens mij is dit voor de eigenaar ook een hele opluchting.
Omdat ik helemaal niet in de buurt woon, kan ik Max’ verhaal alleen telefonisch doen aan de buurvrouw van mijn medecursiste. Daarom vroeg ik mijn medecursiste of zij bij haar buurvrouw wil zijn als ik dit belangrijke telefoongesprek voer. Dan kan zij de buurvrouw eventueel opvangen als dat nodig is.
Opnieuw afscheid nemen
Het is een emotioneel gesprek maar de buurvrouw is heel blij om te horen wat Max haar nog te zeggen had. Het echtpaar neemt hierop opnieuw afscheid van Max. Ze brengen de grote foto uit de woonkamer naar de zolder.
Wanneer ik de dag daarna opnieuw aan Max denk, voel ik een hele vredige rust. Ook krijg ik een ontzettend lieve mail van zijn mensen en dat geeft een mooi gevoel.
Hou je ook van dieren? Zou je ook graag willen communiceren met dieren, net als Erica? Wat Erica heeft gedaan is misschien ook wat voor jou. Het is de Cursus Communiceren met Dieren. Het is niet eens moeilijk! Je kunt ook alvast oefenen met de Gratis tips om zelf met dieren te kunnen communiceren.
Ilonka
op 14 Mar 2017Pam Hueting
op 01 Dec 2016