Natuurlijke antibiotica voor mensen

Natuurlijke antibiotica voor mensen

Natuurlijke antibiotica voor mensen. 2007. Met mijn dochter ben ik in Nepal. We maken daar de beroemde Koningswandeling. Denk aub nu niet meteen dat het een luxe zou zijn om deze wandeling te doen. Nee, de wandeling heeft deze naam meegekregen omdat een of andere afgevaardigde van het Britse koningshuis deze route ook ooit heeft gewandeld. Maar gezien de levensstandaard van de Nepalese bevolking kan het niet anders dan dat er voor Zijne Koninklijke Hoogheid een luxe busje heeft meegereden met daarin een lekker dik matras waarop de afgevaardigde prinsheerlijk heeft geslapen.

Leg je wel te rusten

Hotels zijn er namelijk niet op deze route. Wel B&B’s. Toeristen krijgen daar de beste plekken in huis. Zij hoeven dus niet op de kale grond te slapen zoals het gezin wel doet. De superrijke gezinnen hebben speciaal voor toeristen een bed.
Geen kussen.
Geen matras.
Gewoon een kale plank.
En dat is je bed.
Alsof je de nacht doorbrengt op een hardhouten picknickset van Intratuin.
Maar deze plank is je met veel liefde en trots gegeven en dat maakt een boel goed. Maar niet je nachtrust ;-)

We worden aangesproken door vader met kind

Goed, wij bevinden ons dus al weken in straat- en straatarm Nepal. We wandelen van het ene bergdorpje naar het andere. Als we op een bepaald moment ergens zitten uit te snikken van een superzware klim, komt naast ons een man zitten. In zijn kielzog, zijn zoontje van een jaar of tien.

Zoon is ziek

Tijdens ons drieweeks verblijf in Nepal zijn wij geen bedelaars tegengekomen. Dat de vader van het kind ons aanspreekt en ons om een gunst vraagt, is dus een uitzondering. Vader heeft hulp nodig voor zijn zoon, zo vertelt hij met behulp van een vriendelijke dorpsgenoot die drie woorden Engels kent. Vader en zoon komen al voor de zoveelste keer uit het ziekenhuis, een paar dagen lopen verderop, en hebben weer te horen gekregen dat zoon medicijnen nodig heeft. Voor het tiende jaar op rij heeft de familie heeft daar het geld niet voor.

Ik vraag mij af wat ze van ons willen. Waar gaat dit gesprek naartoe? Geld geven is geen optie. Op de een of andere manier lijken Nepalezen niet te begrijpen wat geld is.

Zoontje heeft nare huidaandoening

Op mijn verzoek vraagt vader zijn zoon te laten zien waar het om gaat. Hierop stroopt het knulletje de linkermouw op van zijn gestreepte blouse met lange mouwen: zijn arm is een plakkaat van korsten, pus, bloed en nog meer derrie. Ik kan er bijna niet naar kijken. De weeë geur trekt meteen vliegen aan. Als in een routinegebaar jaagt hij ze weg en rolt zijn mouw weer uit. Het andere armpje laat hij nu ook zien: precies dezelfde aanblik. Hij stroopt de pijpen op van zijn lange broek: eender. Zijn rug: doet er niet voor onder. Het is te onsmakelijk om naar te kijken.

Kom ik aan met mijn lullige EHBO-setje

Al tien jaar lang wordt het lijfje van dit knulletje geteisterd door een aandoening die niet verholpen lijkt te kunnen worden. En laten we wel wezen: wat moet IK hiermee? Dit gaat toch ver boven mijn pet? Kom IK aan met mijn Tea Tree en Rescue … het EHBO-setje dat we als enige bij ons hebben. Ik kan het setje ook niet achterlaten voor dit kind. Hiermee zou ik het leven van mijn dochter en mij in gevaar kunnen brengen. We hebben namelijk nog een week te gaan in Nepal. Een week waarin nog heel veel kan gebeuren. Zeker als je moe begint te worden van de zware wandelingen in een gebied waar griezelige tropenziektes heersen waar doorsnee medisch Nederland geen kaas van heeft gegeten.

Propolis en luchtpostenveloppen

Nu wil het toeval dat we een week eerder een bezoek hadden gebracht aan een imker en dat we daar zijn jaarproductie propolis hadden opgekocht. Propolis is één van de natuurlijke antibiotica voor mensen.
Hierop hebben we de vader voor drie maanden Propolis gegeven plus op de gok uitgelegd hoe het ingenomen moest worden. Ook hebben wij meteen een stuk of wat door mijzelf ingevulde luchtpostenveloppen met postzegels erop achtergelaten zodat vader ons op de hoogte kon houden hoe zijn zoon op het middel reageerde. Als dit niet aansloeg, konden wij vanuit Nederland misschien nog iets voor het ventje betekenen.

Vader is ons dankbaar en wij vervolgen onze weg op de grmpf#!!@ Koningsroute.

De vakantie zit erop, we pakken de draad weer op

Een week later vliegen we van Katmandu naar Schiphol. Dan volgen natuurlijk de vakantieverhalen, de foto’s, het uitdelen van de souvenirs en als je drie maanden later weer volop in de dingen van alledag zit, ben je niet bedacht op het volgende:

Er landt een envelop op de deurmat

Ik pluk de post van de mat.
Er zit een luchtpostenvelop tussen.
Aan mij gericht.
Luchtpost? Bestaat dat nog?
Mijn naam en adres staan er met pen handgeschreven op. Huh? Nieuwe marketingmethode van een bedrijf dat mij iets wil verkopen?
Het lijkt mijn eigen handschrift wel … dit wordt spooky.
Ik open de envelop.
In de envelop zit een briefje dat in gebrekkig Engels is opgesteld.

“Dear Lady with the daugther, thank you for what you did for us. My son is cure. You were sent to us by God. Thank you! Thank you!”.

Eerst begrijp ik helemaal niet wat dit nu voor raar briefje is.
Is het een grap? Ik vind het verdacht.
En dan opeens valt het kwartje. Dit is een van de luchtpostenveloppen die ik heb achtergelaten en dit moet het bericht zijn van die vader die ons destijds, voor mijn gevoel vijf jaar geleden, aansprak.

En dan kan mijn dag niet meer stuk. Mijn hele week trouwens niet. En propolis al helemaal niet.

Voor mensen met ontstekingen hadden wij met de komst van Propolis als natuurlijke antibiotica voor mensen in ons huis, vanaf dat moment geen reguliere arts meer nodig.
In het artikel Natuurlijke antibiotica voor dieren, geven we aan wat Propolis voor dieren kan betekenen.

Heb jij zelf goede ervaringen met Propolis voor mensen?
Deel deze met ons. Laten we zoveel mogelijk mensen bewustmaken dat er gezonde alternatieven zijn voor de schadelijke reguliere antibiotica.

Maar misschien is er wel een heel andere reden waarom jouw dier ziek is. En wellicht kun je jouw dier zelf vragen wat het mankeert of wat het nodig heeft. Dan heb je beslist iets aan onze Tips om zelf met jouw kat, hond of paard te praten. Je kunt ze nu meteen gratis downloaden!

Over de schrijver
Mijn naam is Mieke Zomer. Ik werk als dierentolk. Ik ben ondernemer bij De Zomerhof, auteur van het boek Dieren-Sprekend als Mensen, moeder van Sanne, vriendin van Nathalie. Ik heb het HEAO afgerond, ben vervolgens in de zakenwereld terechtgekomen en van daaruit rolde ik bij toeval in het communiceren met dieren. Het is mijn missie om mijn vak Dierentolk aan een breed publiek bekend te maken. Hiermee werk ik niet alleen mee aan het creeren van een betere toekomst voor veel dieren. Met het geven van de cursussen in het communiceren met dieren en het babyfluisteren, help ik vrouwen een liefdevolle en krachtige plek innemen in onze Nederlandse samenleving. Een samenleving waarin wat mij betreft de mannelijke kwaliteiten en de ratio zwaar worden overgewaardeerd. De wereld veranderen. Meer gevoel, meer hart: mijn missie, mijn passie.
Bijensterfte voorlopig halt toegeroepen
Door

Bijensterfte voorlopig halt toegeroepen

op 14 May 2016

[…] - bekijk in dit artikel de link naar de uitzending van Zembla Het wonder dat Propolis heet Wat zijn natuurlijke antibiotica voor mensen Wat zijn natuurlijke antibiotica voor […]

Reactie plaatsen