14/3/2011 Mieke Zomer-fan? Vandaag weer een draaidag voor de VPRO. Om 11:00 uur ga ik vol ornaat op pad. De visagiste heeft haar werk weer gedaan.
Onderweg naar Hollandsche Rading word ik ingehaald door een auto die naast mij blijft rijden. Als ik naar links kijk, zie ik een man van een jaar of 55 naar mij lachen en daarna zwaaien. Hij kent mij echt. Ik weet niet wie het is. Ik kijk nog eens en zwaai wijfelend een beetje terug. Hij zwaait nog harder en nog uitbundiger. Ik ben echt een bekende van hem. Mijn hemel. Ken ik die meneer? Moet ik hem kennen?
Mieke Zomer-fan?
Ojee, toch geen oud-cursist die ik niet herken? Dat zou ik vervelend vinden. Ik graaf diep in mijn geheugen en kom tot de conclusie dat ik deze meneer absoluut niet ken. Even later haal ik hem in. Voor de zekerheid kijk ik toch nog even naar rechts. Je weet maar nooit. De man grijpt zijn kans en begint opnieuw uitbundig te zwaaien en te wijzen. Oh my Lord, ik ken hem echt niet. Wat moet ik nou. Ik rij maar gewoon door. En dit spel herhaalt zich de komende vijftig kilometer. Hij haalt mij in, ik hem (simpelweg omdat het verkeerstechnisch nodig is), en ik krijg er een rood hoofd van. Het schaamrood stijgt mij naar de kaken.
Bij Stroe gaat hij eraf. Hij kijkt nog hoopvol naar links of ik naar hem ga zwaaien maar helaas, ik zie hem niet meer, of althans, ik doe alsof ik hem niet meer zie.
Zou hij een fan zijn geweest van Villa Achterwerk? Mijn eerste fan? Woehahaha! Het zal niet waar zijn!
’s Avonds begint Liza tekeer te gaan als Nathalie de ezels nog wat voert. Ze blaft in het duister en gaat als een dolle tekeer. We zien niet wat er aan de hand is en leiden Liza weer naar binnen. Natuurlijk bedanken we haar wel omdat ze ons zo goed waarschuwt.
