Liefde is loslaten...

Liefde is loslaten...

Liefde is loslaten…

Liefde is loslaten… die uitspraak heb ik nooit zo begrepen, tot afgelopen week.
Laat ik je even meenemen in ons verhaal.

Bij Mieke en mij thuis wonen ook drie honden.
Duitse Herder Liza, Labradoodle-mix Sjimmie en hun zoon Mees.
Een heerlijk stel. Ik zou ze niet kunnen missen…

Vandaag staat Sjimmie centraal.
Sjimmie, een wolk van een hond, zalig opgewekt, een allemans/vrouws-vriend, echt een blije eikel.
Een hondje dat liefde met zich meebrengt, een enorme knuffelkont.
Als hij rent, raakt hij de grond bijna niet. Hij dwarrelt van hot naar her. Een hondje van goud.

Ach, als je naar de foto kijkt, zie je het zelf ook wel.

Sjimmie blijft af en toe bij onze vriendin (en tevens werkneemster) Joke logeren. Haar gezin is helemaal hoteldebotel van Sjimmie. En vice versa. Sjim is niet bij hen weg te slaan als ze bij ons op bezoek zijn. En ook komt hij altijd weer glunderend terug bij ons thuis, na een logeerpartij in hun liefdevolle gezin.

Sjimmie komt bij zijn tweede thuisje dus heel erg goed tot zijn recht.
Heel misschien wel beter dan bij ons. Bij ons thuis bungelt Sjim als onderste aan de ladder. Dat is op zich geen probleem. Maar wel als je het idee krijgt dat hij minder zichzelf, minder dat supervrolijke wiebelende hondje kan zijn omdat hij doorlopend terecht wordt gewezen door de andere twee lieverds.

Een poos geleden had Mieke een gesprekje met Sjimmie. Hij gaf haar aan dat hij een soort vakantiegevoel had bij Joke en haar gezin. Mieke vond het heerlijk om te horen en nam het voor waar aan. Wat een bofferds waren we toch met z’n allen, een echte win-win-win-situatie.
Maar na een poosje begon Mieke over het vakantiegevoel van Sjim verder te denken. Wat zou Sjimmie eigenlijk het liefst doen? Zou hij misschien liever bij …. Ach nee, Sjimmie heeft het bij ons tenslotte heel goed naar zijn zin. Daarbij heeft hij de pech gehad dat dit al het zoveelste thuis voor hem was. Onbegrijpelijk, want zo’n hond gun je echt iedereen.

Maar het gekke was, de vraag bleef maar door Mieke haar hoofd spelen. Het was alsof Sjimmie af en toe een balletje opgooide als Mieke met hem communiceerde.

Mieke besprak haar twijfel op een gegeven moment met mij.
Mijn reactie? Ik was boos. En verdrietig.
Ik kon er niet bij dat Mieke zich afvroeg of Sjim niet gelukkiger zou zijn bij Joke. Sjimmie hoort bij ons, Sjim is voor mij deel van ons gezin.

En toch…. maanden later borrelde het gevoel toch weer op, zowel bij Mieke als bij mij.
Pfff, wat een moeilijke situatie. Over 1 ding waren we het eens. Het allerbelangrijkste vonden we het welzijn van Sjimmie.

Na heel veel praten, nadenken, huilen en nog meer praten, besloten we er via een opstelling nog eens beter naar te kijken. Alleen uit liefde voor Sjimmie.
Uiteraard kon Mieke wel een gesprek met Sjimmie aangaan, maar in deze situatie waren zoveel individuen betrokken (twee gezinnen, met elk een aantal honden)…. hierbij zou een opstelling efficiënter en dus ook veilig voelen. We planden een opstelling in, over twee weken.

De twee weken verliepen soepel. Sjimmie leek enorm op zijn gemak te zijn, hij speelde vrolijk met Mees en Liza was heerlijk relaxt. Nou, als ze zo met elkaar omgaan, dan zou de opstelling eigenlijk niet meer nodig zijn. Het zou ons eerlijk gezegd heel erg verbazen als Sjim nu zou aangeven dat hij liever bij Joke haar gezin zou wonen. Maar ja, misschien zou er wel uit de opstelling komen dat hij liever vaker bij hen zou willen logeren.

Al met al, we waren benieuwd naar de uitkomst en stapten open-minded in de opstelling.

En toen brak de dag van de opstelling aan. Een mooie zachte club mensen was aanwezig.
Ik merk dat ik het nu bijna niet meer onder woorden krijg. Er is zoveel gevoel bij komen kijken…

Het was zo’n ongelooflijk mooi samenzijn van representanten. Het was een opstelling met een gouden randje. De zinnen die gezegd werden, de gedragingen,… alles klopte als een bus. Het was enorm herkenbaar voor ons en ook grappig, omdat de representanten zo typisch kloppend waren.

Maar goed, de opstelling verliep dus goed. (De representant van) Sjimmie gaf aan dat hij het heerlijk naar zijn zin had bij ons, dat hij het zalig vond in de belangstelling te staan, dat hij het heel gezellig vond bij Joke en haar gezin, inclusief twee lieve hondjes. Kort samengevat, iedereen had het goed.

Er was dus nog geen doorslaggevend antwoord gekomen uit dit gedeelte van de opstelling. En opeens vroeg ik intuïtief of Sjim even op een klein afstandje van de twee gezinnen wilde komen staan. Sjimmie kwam daar staan en zei ineens uit zichzelf (al kijkend naar Mieke, mij, Liza en Mees): “Ja, dat voelt goed, dat is goed”.

En toen…. als een donderslag bij heldere hemel zei Sjim: “Maar daar hoor ik!” en zo liep hij naar het gezin van Joke.

Klabang!! Die kwam binnen. We hadden dit niet meer zien aankomen… !
Tranen stroomden, dankbaarheid voelbaar.

Overweldigend en tegelijkertijd zo gelukkig dat Sjimmie zo helder was. Zonder nare gevoelens, zonder verdriet, alleen maar ‘Zo is het goed, zo ben ik gelukkig’. Hij stelde zelfs Mieke en mij gerust, dat het echt goed was zo. Zo wilde hij het.
Dit was voor ons allemaal het belangrijkste: dat Sjim zelf zijn keuze glashelder aan ons liet zien, hij had het ons niet duidelijker kenbaar kunnen maken.
Dit is waar we het voor gedaan hebben, met z’n allen.

Iedereen die opgesteld was, voelde zich hier in balans bij, gelukkig.

En tegelijkertijd zo intens emotioneel. Nu tijdens het typen, stromen de tranen weer.
Een keuze uit liefde voor je hond… ongelooflijk moeilijk. Ik hoor vaak een stemmetje in mijn achterhoofd dat zegt: ‘Het liefst wil ik je houden’.

Dankje allerliefste Sjim, dat je zoveel liefde brengt, dat je een hondje van goud bent, dat je zo dichtbij jezelf blijft en je keuze in liefde maakt.

We houden ongelooflijk veel van je. Puur uit liefde voor jou, laten we je ‘los’. Laten we je wonen op de plek waar jij wilt. Je bent hier altijd welkom, in je andere thuisje. Lieverd, in ons hart blijf je wonen, altijd.

Loslaten… dit keer het ultieme toppunt van liefde…. maar o zo moeilijk. De tranen blijven nog wel even stromen. Net als onze liefde voor jou, die is en blijft altijd. Net als jouw plek in ons hart.
Dikke knuffel,

Mieke en Nathaliediversen 2014-01-14 003

Over de schrijver
Nathalie Steffens is systemisch werker, ondernemer en vriendin van Mieke Zomer. Al jaren draait ze samen met Mieke Zomer het opleidingsinstituut de Zomerhof. Nathalie is zowel opsteller en tevens coach van de Cursus Communiceren met Dieren. Het is haar passie om het systemische werk aan een breed publiek bekend te maken. Onder systemisch werk vallen: familieopstellingen, organisatieopstellingen, bedrijfsopstellingen en mens/dieropstellingen.
Gerry van Denken
Door

Gerry van Denken

op 29 Sep 2016

Wat een ongelooflijk mooi verhaal lieve Nathalie en Mieke. Jullie mogen trots zijn op de hele situatie. Ik hoop dat Liza en Mees dit ook goed kunnen verwerken. Liefs voor jullie allen!

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 29 Sep 2016

Ja Gerry, dat was één van de belangrijkste voorwaarden. Dat het voor zowel Sjimmie, als Liza, als Mees, als de (andere) honden van Joke goed zou voelen. Persoonlijk was ik (Nathalie) er bang voor dat Mees het niet leuk zou vinden. Maar gelukkig kwam in de opstelling duidelijk naar voren dat hij er okay mee was. Achteraf klopt dit als een bus. Mees en Liza spelen als dollen met elkaar. Terwijl Liza nooit met Mees en/of Sjimmie speelde. Dus de rollen zijn wat opgeschud en heerlijk op de juiste plek terecht gekomen. Heerlijk.

het Zomerhof-team
Door

het Zomerhof-team

op 29 Sep 2016

Dank je Gerry. Liza en Mees zijn ook bij het hele proces betrokken geweest en ook hun stem is hierbij gehoord. Ook voor hen is de situatie nu helemaal goed! Liefs van ons.

Marjon Jasker
Door

Marjon Jasker

op 28 Sep 2016

Wat een lessen die geleerd moesten worden zeg, heel bijzonder. Maar wat ik nog het allermooiste vind is dat Sjim zo'n bijzondere reis heeft mogen maken om uiteindelijk op de plek te belanden waar hij het meest thuis hoort.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 29 Sep 2016

Ja Marjon, het is heel apart hoe het soms kan lopen. Vaak denk je/ik/men dat je dier het nergens anders beter kan krijgen. En soms... is dat gewoon niet zo. Dit was voor ons (Mieke en Nathalie) ook een hele bijzondere reis. Sjim heeft ons veel meegegeven en nu kan Joke hem verschrikkelijk lekker verwennen.

het Zomerhof-team
Door

het Zomerhof-team

op 29 Sep 2016

Marjon, ik krijg kippenvel van je woorden en je hebt helemaal gelijk!

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 29 Sep 2016

Joke was degene die kippenvel kreeg hierboven :-)

Carolina Handgraaf
Door

Carolina Handgraaf

op 29 May 2016

Zo de tranen lopen bij mij ook. Dit is het mooiste wat een mens kan doen voor zijn dier maar het is enorm moeilijk. Sjimmie heeft het heel goed bij jullie gehad en zal dat ook zeker bij Joke hebben. Dikke knuffels voor jullie Nathalie en Mieke!

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 29 May 2016

Aaaah, wat lief dat je zo meeleeft. Dankje Carolina! Ja, Sjim heeft het inderdaad heel fijn gehad en geniet nu nog dubbel en dwars zo veel bij Joke en haar hondjes. Zalig dus :-)Dikke knuf van ons terug!

Wilma Bloem
Door

Wilma Bloem

op 28 May 2016

Lieve Mieke en Nathalie, op facebook zag ik dat Sjimmie nu bij Joke en familie woont. Jeetje jullie zijn wel door een moeilijke tijd gegaan en nu nog waarschijnlijk. Ik heb het verhaal gelezen van" loslaten" en het was heell goed verwoord en heel ontroerend😢 dat is echte liefde voor een hond, om hem los te laten en hem bij Joke te laten wonen, waar hij , zials hij aangeeft ,beter op zijn plekje voelt. wat GOED van jullie, ook al hebben jullie het er moeilijk mee. Ik wens jullie veel sterkte . Gelukkig kunnen jullie Sjimmie regelmatig terugzien toch.? Veel liefs, Wilma

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 29 May 2016

Lieve Wilma, Dankje voor je lieve reactie <3 Het is een heel proces geweest en uiteindelijk voelt het steeds beter, voor iedereen :-) Natuurlijk blijft het soms even verdrietig, vooral als je aan dat lekkere bekkie van Sjim denkt. Hij wil ook altijd wel knuffelen, wat uiteraard heerlijk is. Maar gelukkig heeft hij nu zijn forever home bij Joke! Ja, we kunnen hem inderdaad altijd nog opzoeken bij haar. Dankje nogmaals, Liefs, Mieke en Nathalie

Elsa gerritsen
Door

Elsa gerritsen

op 01 May 2016

Lieverds, ben net terug vn vakantie en zit met tranen jullie verhaal te lezen maar wat goed eigenlijk en dat Sjim dat zelf aangaf. Ik vind het fijn dat ik in Januari kennis heb gemaakt met die prachtige jongen. Hij woont dan niet meer bij jullie maar via Joke blijft hij verbonden en jullie hebben wel een prachtige zoon van hem. Veel liefs.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 02 May 2016

Lieve Elsa, dankje voor je liefdevolle reactie. :-) Zo steunend.

Dees Matheij
Door

Dees Matheij

op 27 Apr 2016

Samen met mijn ex vriend heb ik ooit een poes gehad Pluisje en zij was apart, maar ontzettend lief voor ons. Op een gegeven moment is er ook een rangorde probleem ontstaan, doordat ik Pluis en Minou(haar dochtertje) tegelijkertijd heb laten steriliseren en haar te vroeg weer bij de andere katers heb gelaten. Onze jongste kater destijds Nicky, die vond de poezen maar eng, omdat ze nog helemaal groggy v.d. narcose anders liepen en grote pupillen hadden, hij dacht waarschijnlijk, dat er vreemde poezen in zijn huis waren en voelde dit als een bedreiging. Hij was er bang voor en begon toen zijn macht te tonen. Minou heeft daarna, toen ze zich weer goed voelde, haar plekje terug veroverd, maar Pluis heeft dat nooit meer aan gedurfd helaas. Met als gevolg, dat zij altijd maar bang is gebleven voor de andere katten en ook onderaan de rangorde bengelde. Heel vaak heb ik toen gedacht, misschien is ze gelukkiger bij iemand anders, waar ze alleen kon zijn, maar ik kreeg 't toen helaas echt niet voor elkaar om haar ergens anders onder te brengen. Achteraf vind ik dat heel erg sneu voor Pluisje en heb ik daar nog altijd spijt van . Door jullie verhaal over Sjimmie moest ik weer aan haar denken en ik had gewild, dat ik ook de kracht en de moed op had kunnen brengen, om haar in alle liefde los te kunnen laten destijds. Nu vele jaren verder, zou ik daar veel meer over na hebben gedacht. Fijn dat jullie de moed en de kracht hebben om Sjimmie in alle liefde los te laten. Heel knap van jullie. Ik wens jullie heel veel sterkte bij het afscheid nemen van hem, als hij binnenkort voor vast naar Joke en haar gezin gaat. Het is echt een schat van een hond, heb hem in die 4 dagen, dat ik cursus bij jullie heb gehad meteen in mijn hart gesloten.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 02 May 2016

Dankje Dees, voor het delen van jouw verhaal. Ook 'fijn' om te lezen voor veel meer andere mensen. Mensen die er gedeeltes in herkennen. En uiteraard bedankt voor je lieve woorden.

Hanneke van Noordennen
Door

Hanneke van Noordennen

op 20 Apr 2016

Las jullie bericht met gemengde gevoelens. Wel heel mooi hoor. 'Liefde is loslaten' is echt een heel mooi sentiment. Ik ben me er van bewust dat liefde maar al te vaak over bezitten gaat ! En al wat we bezitten, zijn we door bezeten, hetgeen ons hart en handen nooit vrij maakt. Dus liefde vrijgeven is JEZELF BEVRIJDEN, eenmaal door de droeve momenten heen. Nou, dat is makkelijker gezegd. Petje af hoor, dat je de daad bij de woorden kan zetten ! Ook moest ik glimlachen; wat "onze" dieren ons met zulke mooie lessen kunnen voorzien, als we maar kunnen luisteren. Dank je wel dit met ons te hebben gedeeld

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Graag gedaan en jij bedankt voor je mooie reactie. Het doet ons echt goed om dit soort berichten te lezen. Net heerlijk met Sjimmie een lange wandeling gedaan. Hij huppelt dan zo lekker mee <3 Nogmaals bedankt!

Angelique Willemsen
Door

Angelique Willemsen

op 19 Apr 2016

Lieve Nathalie en Mieke,Met veel ontroering heb ik jullie verhaal gelezen. Wat een prachtig verhaal. Wat kan Sjimmie dit mooi aangeven. Ik snap jullie emoties. Sjimmie blijft altijd is jullie hart en zal zeker vaak komen bij jullie. En zijn Liefde voor jullie zal altijd blijven. Waar Sjimmie ook is. Sterkte er mee. Liefs Angelique

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Lieve Angelique, Dankje voor je lieve reactie. Sjim heeft inderdaad een eeuwig plek in ons hart :-)Liefs, Mieke en Nathalie

Hanneke
Door

Hanneke

op 19 Apr 2016

Wauw wat een mooi en tegelijkertijd ook intens verdrietig verhaal. Tijdens het lezen ervan merk ik dat mijn emotie's van de ene kant naar de andere vliegen. Heel mooi verwoord en vooral zo mooi integer gedaan. Dikke knuffel Han

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Ja Han, jij weet er ook van. Het is een hele uitdaging :-) En dankje voor je lieve feedback. Dikke knuffel terug. Tot snel.

Irène Nollet
Door

Irène Nollet

op 19 Apr 2016

Lieve Mieke en Nathalie, Zo mooi dat Sjimmie zo gelukkig is doordat jullie met hem kunnen communiceren en jullie de kracht hebben om los te laten wat jullie zo lief is. Dat gun je alle dieren. Ik vind loslaten een van de moeilijkste dingen in het leven. Petje af, en een knuffel voor jullie en jullie 3 lieve honden.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Lieve Irène, Ja, ik ben het helemaal met je eens. Loslaten is echt een ... dingetje ;-) Pfff. Maar inderdaad, we gunnen het hem van harte. Onze drie honden knuffelen je allemaal even terug. Liefs.

Marian Schönfeldt
Door

Marian Schönfeldt

op 19 Apr 2016

Lieve Nathalie en Mieke, natuurlijk had ik het verhaal al van Joke gehoord, enorm heftig. Maar nu ik het hele verhaal van jullie lees, rollen de tranen weer over mijn wangen. Wat zal dit moeilijk voor jullie zijn. Gelukkig weten jullie wel dat Sjimmie bij Joke een heel liefdevol thuis zal krijgen. Enorm knap en dapper dat jullie voor het geluk van Sjimmie kiezen, hoe zwaar dat ook voor jullie zelf valt. Hele dikke knuf van mij.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Lieve Marian, Dankje voor je lieve woorden. Ja, bij Joke krijgt hij inderdaad een superthuis. Het was ook of hier thuis blijven of bij Joke. Geen andere optie heeft meegespeeld :-) Dat zegt genoeg. Hele dikke knuffel terug!

Monique
Door

Monique

op 18 Apr 2016

Ooooowwww, mijn tranen stromen mee, die lieve, mooie, blije Sjimmie! Wat een moeilijke, zware beslissing, maar wat goed dat jullie Sjimmie laten beslissen. Houden van is soms gewoon loslaten, ik heb het zelf ook zo moeten ervaren, ook al was het in een andere context. Maar ik weet zeker dat Sjimmie jullie ook in zijn hart voort draagt. Een knuffel voor jullie allemaal.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Dan weet jij precies hoe moeilijk het kan zijn, Monique. Je voelt dat het goed is en tegelijkertijd is het zo pittig. Maar houden van is soms inderdaad loslaten. Dikke knuffel terug van ons!

Jolande
Door

Jolande

op 18 Apr 2016

Lieve Mieke en Nathalie, wat jullie doen is echt van jullie dieren houden. Ik weet hoeveel jullie van Sjim houden en dat je hem nu zijn eigen plekje laat kiezen is pure liefde. Nathalie de tranen staan in mijn ogen tijdens het lezen, maar wat zal hij het fijn bij Joke en haar gezin hebben en in zijn achterhoofd altijd het idee dat er nog een liefdevol gezin is waar hij welkom is. Dikke knuffel, Jolande

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Lieve Jolande, ja eigenlijk boft Sjim maar. Hij zal zo extra gaan genieten. En uiteraard kunnen we Sjim soms nog eens zien. Hij laat een onuitwisbare indruk bij ons achter :-) De schat. Dankje. Dikke knuffel van ons

melanie fase
Door

melanie fase

op 18 Apr 2016

Ik heb er geen woorden voor. Zo intens mooi en verdrietig tegelijk. Dit heeft mij erg geraakt.... Zulke mooie woorden.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Dankje nichtje, ook voor je appje! Dikke knuffel voor jou.

Dorenda
Door

Dorenda

op 18 Apr 2016

WoW, heftig en mooi! Dank voor het delen! 😘

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Dankje Dorenda <3

Claudia
Door

Claudia

op 18 Apr 2016

Lieve Nathalie, lieve Mieke, jullie hebben zo iets moois voor Sjimmie gedaan. Dit is pure en ware liefde. Los laten....Hoe moeilijk ook voor jullie. Maar los laten jullie Sjimmie niet. Hij woont dan wel in een ander huis maar zal ook altijd in jullie hart blijven wonen. Toch grote moed voor dit besluit. Veel sterkte en liefde toe gewenst, Claudia

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Lieve Claudia, dankjewel. Je lieve woorden doen ons goed. Thanks again. Liefs, Mieke en Nathalie

Gerda
Door

Gerda

op 18 Apr 2016

Loslaten is een van de moeilijkste dingen die wij moeten leren. Het vergt onbaatzuchtigheid, en inzicht. Loslaten zullen wij bij leven moeten doen, en ook in geval van sterfte. Ik denk dat het vastklampen aan iets wat je liefhebt, juist het tegenovergestelde bewerkstelligt: je benadeelt je geliefde daar juist mee. Sommige mensen moeten dit nog leren. Denk daarbij aan mensen die te lang wachten met een euthanasie en daardoor hun dier doen lijden (ook al wordt deze beslissing genomen omdat zij zoveel van hun dier houden). Of denk aan mensen die veel te veel dieren houden, maar dit niet aankunnen, zoals je wel op tv ziet, omdat zij denken dat alleen zij goed voor hun dieren kunnen zijn en dit niet aan anderen toe durven vertrouwen. Andere mensen zijn verder en hebben, wellicht met vallen en opstaan, geleerd om met gevoelens van vreugde en verdriet hun geliefden los te laten. Ikzelf blijf het moeilijk vinden, omdat het loslaten ook pijn met zich mee brengt. Maar ik ben dankbaar voor het "draadje" dat ik nog altijd voel tussen mij en mijn dieren die ik heb laten gaan. Soms lukt het niet om, uit bezorgdheid en angst, de juiste beslissing te nemen, en dan kan ik nog teveel vast houden. Maar bij een sterfgeval ben ik altijd dankbaar voor alle wijsheid en inzicht die ik in dit leven heb mogen verkrijgen, zodat ik mijn dier vrij kan laten. Ik bewonder jullie dat jullie hem laten gaan. Probeer ook de vreugde te voelen en het verdriet een plekje te geven. En weet, dat er altijd nog dat "draadje" van verbinding is, die jullie met hem opgebouwd hebben. Liefs, Gerda

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Lieve Gerda, Dankje voor je mooie aanvulling, jouw mooie tekst. Inderdaad, er zal altijd een verbinding met ons ventje blijven. Liefs van ons.

jacqueline
Door

jacqueline

op 18 Apr 2016

zit hier met tranen op mijn wangen...wat een moedige beslissing...sjimmie is een hond waar je wel van moet houden, ...dus extra moeilijk....héél veel sterkte dikke knuffel

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Ja Jacq, je kent Sjim dus je weet hoe lief ie is. Gelukkig is Joke ook lief :-) Dus een mooie match. Dankje voor je lieve reactie. Dikke knuffel van ons terug.

Roos
Door

Roos

op 18 Apr 2016

Wat een ontroerende gebeurtenis, prachtig verwoord. Bedankt voor het delen lieve 2. Laat los in liefde, jullie kunnen het! Sterkte en liefs, Roos

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Apr 2016

Roos, dankje voor je warme reactie. Zo lief ook weer! We gaan ervoor. Gaan voor Sjim zijn geluk :-) Veel liefs.

Reactie plaatsen