Kun je een kat zelf laten beslissen waar zij overlijdt?

Kun je een kat zelf laten beslissen waar zij overlijdt?
Kun je een kat zelf laten beslissen waar zij doodgaat?
Onlangs kregen we het bijzondere bericht van Maria. Zij heeft bij ons de cursus De Brontaal van de Dieren gevolgd.
Mijn vriendin heeft een oude vrouwtjeskat, die Anna heet. Anna heeft al jaren last van een verstoorde schildklierfunctie. De medicatie, die ze daarvoor moet slikken, heeft veel bijwerkingen voor de nieren. Ze is mager, broodmager, en heeft vele malen een bezoek aan de dierenarts moeten brengen, waar ze zich niet fijn bij voelde. Luid miauwend ging ze dan mee in het mandje in de auto, en eigenlijk wisten we dat, natuurlijk.

De kat zocht haar rustplek op

Op een dag belde mijn vriendin op, dat het met Anna niet goed ging. Ze was al drie dagen heel stil, at en dronk niet, en zocht steeds een plek onder de bank op. “Of ik niet eens met haar kon praten…”.  Toen ik eerst kwam kijken, zat ze helemaal verstijfd op het balkon, en ik hoorde dat ze een druppel van het een of andere gif in de nek had gehad tegen vlooien. Waarschijnlijk was het teveel voor haar nieren geworden, dus letterlijk “de laatste druppel”.

Mijn vriendin besluit de kat in te laten slapen

Toen ik haar zo zag, was mijn eerste reactie, haar liever meteen uit haar lijden te verlossen.
Echter, de dierenarts kon pas enkele uren later tijd voor haar vrijmaken. We spraken erover, en mijn vriendin zou  zonder mij, maar met haar zoon samen, naar de dierenarts gaan om Anna te laten inslapen. Ik woon niet ver van haar vandaan, en besloot naar huis te gaan. Daar probeerde ik met de kat te praten, zoals mijn vriendin gevraagd had.

Tijdens mijn dierentolkgesprek liet de kat mij haar hele huis zien

De kat liet me steeds opnieuw haar hele huis zien. De woonkamer, de keuken, tot in detail, en zei erbij, dat ze zich hier veilig voelde, en dat ze trots was op dit thuis. Nogmaals ging ze met me door elk hoekje van haar woongelegenheid, en zei me, dat ze niet weg wilde. Dat ze zich daar veilig voelde, en al genoeg te stellen had met haar ziekte.

Kun je een kat zelf laten beslissen waar zij overlijdt?

Bij mij viel het kwartje nog niet meteen, en bij mijn vriendin ook niet, maar ik ging terug naar haar en de kat had daar plotseling water gedronken, waardoor ze niet naar de dierenarts was gegaan.
Ik zei, wat de kat me had laten zien, en vroeg haar of de dokter niet thuis kon komen. We herinnerden ons opeens ook, hoeveel stress ze altijd had gehad, door buitenshuis te gaan.

Ingeslapen zoals zij zelf had gewild

De dierenarts kon pas de volgende dag komen. We hebben de avond met zijn drieën doorgebracht. De kat onder de bank, en wij, rustig pratend,  met onze aandacht, en ons gevoel bij haar, maar haar ook ruimte latend. Ze is rustig ingeslapen, onder de bank, in haar vertrouwde omgeving, zoals ze zelf gevraagd had.
Heb jij net als Maria zoiets bijzonders meegemaakt? Reageer dan op dit artikel. Op die manier kunnen wij elkaar blijven inspireren met hartverwarmende of ontroerende verhalen.
Over de schrijver
Het Zomerhof-team bestaat uit een aantal leden waaronder Nathalie en Mieke, (vaste) medewerkers, freelancers, vrijwilligers. Een artikel kan worden geschreven door 1 of meerdere leden van het team. Het is de bedoeling dat elk artikel dat door het Zomerhof-team wordt geplaatst, het gedachtengoed van De Zomerhof uitstraalt. Bekijk hier mijn Google+ profiel: klik
Brigit
Door

Brigit

op 19 Oct 2014

Wat fijn dat deze kat mooi op haar eigen plekje heeft kunnen inslapen. Zo zie je maar wat je kunt doen, maar de twijfel bij eigen huisdieren?? Onze Bo is aan haar laatste stukje bezig schildklierkanker vaak benauwd hoesten en kortademig ik praat met haar maar twijfel, wil ze nu wel dat wij haar laten inslapen of niet moeten wij haar dan laten stikken, bah wat moeilijk. Ik zie Mieke al met haar vinger bij het woordje twijfel maar het is nu mijn eigen maatje. Brigit Grommé

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Oct 2014

Lieve Brigit, Ach lieve Bo... de lieve schat. We kunnen haar ons nog goed herinneren. Er komt tenslotte ook niet iedere dag een aanvraag voor een consult door zo'n speciale oorzaak. Pff, je hoopt toch nooit een wild zwijn op die manier tegen te komen, hè Brigit. En dan nu haar laatste stukje schildklierkanker.... we kunnen het ons heel goed voorstellen Brigit dat je twijfelt. Als wij in zo'n situatie zitten, doen wij ook niet zomaar een gesprekje. Dan gaan er meerdere gesprekken aan vooraf en ook doen we dan een opstelling. Om nog meer zekerheid te hebben en de twijfels dus uit te sluiten. We leven met jullie mee. Mieke en ik wensen jullie graag allemaal (inclusief Han en natuurlijk Bo) heel veel liefs en sterkte.

Brigit
Door

Brigit

op 20 Oct 2014

Wat zijn jullie toch lief, dank jullie wel het doet verschrikkelijk veel pijn om zo'n sterke tante te zien die op begint te raken. En ja na de aanval van het wild zwijn wie had dat gedacht hoppa ze klom er bovenop en ging door, zo veel mooie dagen weken maanden enz ze is en blijft onze trots nu bijna 16 jaar, of je een kind gaat verliezen. Knuffels van ons terug, Brigit Han en Bo

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 20 Oct 2014

Hai lieverds, wat heftig toch. Als we jullie berichtje lezen, staat het kippenvel direct op onze rug. Een dier, het kan echt als een gezinslid voelen, hè? Wat moeilijk voor jullie. We branden vanavond een kaarsje voor jullie allen. Dikke sterkte-knuffel!

Brigit
Door

Brigit

op 22 Oct 2014

Lieve allemaal, Bedankt voor al het licht wat er door jullie naar ons toegezonden is. Op dinsdag morgen 10.10 heeft onze Bo ons kwispelend verlaten, wij hebben op een hele mooie manier afscheid van haar kunnen nemen en danken haar voor al het plezier de vrolijkheid, en alles waar mee zij ons dichter bij de natuur en alle dieren heeft gebracht. Het is stil en leeg in huis en in ons lijf. Dank jullie knuffels Brigit Han en Bo

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 22 Oct 2014

Lieve Brigit en Han en natuurlijk allerliefste Bo, Een brok in onze keel als we jullie berichtje lezen. Wat kan het toch moeilijk, verdrietig en intens zijn om afscheid te nemen van een dier. We hopen dat Bo een goede reis naar het mooie licht zal hebben. En dat jullie naast het verdriet ook steeds meer kunnen genieten van alle mooie jaren, van alle fijne momenten. We denken veel aan jullie. Een knuffel in gedachten voor lieve Bo en voor jullie. Mieke en Nathalie

Reactie plaatsen