Honden in asiel

Honden in asiel

Honden in asiel. Ben jij op zoek naar een hond? Liefst een hond uit een asiel? Vind jij het dan ook zo moeilijk om langs al die kennels te lopen? Al die honden die je hoopvol aankijken? “Kom jij mij halen? Mag ik met jou mee?”
Je zou ze allemaal wel mee willen nemen, toch? Voel jij je ook zo schuldig dat je er maar eentje mee kunt nemen, als ie er al tussenzit?

Een hond uit een asiel halen kan veel met jou doen

Misschien ga je niet eens bij één asiel kijken, maar ga je verschillende asielen langs voordat je met één bepaalde hond de juiste klik hebt. En telkens weer ga je langs die kennels en laat je de andere honden in al hun teleurstelling achter. Het kan zelfs zijn dat dit gevoel je ervan weerhoudt om op zoek te gaan in andere asielen. Alleen omdat je de aanblik van al die andere honden die het dus niet worden, en die wel allemaal staan te kwispelen en te blaffen, niet kunt aanzien.

Wat kun je doen om te zorgen dat jij geen last hebt van al die zielige honden?

Misschien helpt het je te bedenken dat die zielige hondenkoppies, niet zielig zijn. Ze zijn alleen zielig omdat jij ze zielig vindt. Honden in asiel hoeven niet per definitie zielig te zijn.
Misschien zijn ze juist wel veel beter af in vergelijking tot de plek waar ze eerst zaten.
Misschien zijn ze juist wel opgelucht omdat ze niet meer in dat gezin met al die schreeuwende kinderen hoeven te wonen en omdat er nu een ander huis voor ze wordt gezocht.
Of dat ze juist blij zijn dat ze uit de saaiheid van het bestaan zijn gehaald in een huis waar niks met ze werd ondernomen.
Misschien ervaren ze het verblijf in het asiel daarom juist wel als een oase van rust.
Totdat er nieuwe kijkers komen, dat wel natuurlijk.
Of ervaren ze het verblijf in het asiel juist als welkome overgangsfase waardoor ze even kunnen wennen aan de overgang van saaiheid uit het vorige huis naar een leven vol bedrijvigheid.

Honden in asiel

Als jij zelf last hebt van al die lieve hondjes die je niet kunt meenemen, dan kun je ook het volgende doen:
Voordat je het asiel binnenloopt, stel je jezelf voor dat je een jas aan hebt van isolerend karton. Ook de capuchon die je op hebt, is van datzelfde karton gemaakt. Het karton dempt het geluid van het blaffen. Zo komt het geluid niet zo bij je binnen.
Verder zorgt het karton ervoor dat je niet bijster interessant ruikt. Je ruikt naar muf en saai karton en dat maakt dat jij minder informatie loslaat aan die superneuzen waar je langs loopt.
En als laatste zie je er smakeloos uit in die bruine jas van karton. Niet echt spannend voor al die oogjes die alles zien. Al die oogjes die veel meer zien dan goed voor ze is.

Met deze jas van bruin muf karton, heb jij je meteen meer afgeschermd voor alle gevoelens die al die blaffende hondjes op jou overbrengen en waarvoor jij misschien wel net iets te bevattelijk bent waardoor jij er last van hebt.

Als je goed geaard bent en binnenloopt heb je geen last van zielige honden

Als jij zorgt dat jij eerst goed geaard bent en daarna het asiel binnenloopt, zul jij zien dat de druk van buitenaf, die van de zielig kijkende hondjes, minder invloed op jou heeft en dat je gemakkelijker langs de kennels kunt lopen zonder dat jij je schuldig voelt.

Lijkt het jou leuk om met dieren te kunnen praten? Jouw eigen dier of jouw toekomstige dier? Dan kun je nu de Gratis tips om zelf met dieren te kunnen communiceren ophalen. Hiermee zal jouw leven nooit meer hetzelfde zijn!
Als je écht met dieren wilt leren communiceren, kun je je inschrijven voor de vierdaagse Cursus Communiceren met Dieren.

Over de schrijver
Mijn naam is Mieke Zomer. Ik werk als dierentolk. Ik ben ondernemer bij De Zomerhof, auteur van het boek Dieren-Sprekend als Mensen, moeder van Sanne, vriendin van Nathalie. Ik heb het HEAO afgerond, ben vervolgens in de zakenwereld terechtgekomen en van daaruit rolde ik bij toeval in het communiceren met dieren. Het is mijn missie om mijn vak Dierentolk aan een breed publiek bekend te maken. Hiermee werk ik niet alleen mee aan het creeren van een betere toekomst voor veel dieren. Met het geven van de cursussen in het communiceren met dieren en het babyfluisteren, help ik vrouwen een liefdevolle en krachtige plek innemen in onze Nederlandse samenleving. Een samenleving waarin wat mij betreft de mannelijke kwaliteiten en de ratio zwaar worden overgewaardeerd. De wereld veranderen. Meer gevoel, meer hart: mijn missie, mijn passie.
Stella
Door

Stella

op 06 Aug 2013

Ik heb - in het kader van mijn werk - een hondje van een bewoner van het verpleeghuis waar ik werk, naar het asiel moeten brengen. Drama. Nachten van wakker gelegen. We konden het hondje zelf niet nemen wegens verschillende redenen (o.a. omdat we al zoveel dieren 'gered' hebben) maar ik heb, samen met de 'voogd' (sorry, kom even niet op het juiste nederlandses woord) van deze bewoner maandenlang geprobeerd het hondje ergens een nieuw onderkomen te bezorgen. Helaas, niet gelukt. Het hondje zat al 2 jaar aan een ketting, zag 2x per week iemand die 'm een emmer water en een emmer brok gaf en dat was het dan. Al 2 jaar lang! Inmiddels ben ik vrijwilligster geworden bij het asiel en laat af en toe daar honden uit. En hé! Urko (het hondje) heeft een maatje van hetzelfde ras en hé, hij ziet er helemaal niet zo slecht uit! Mijn 'schuldgevoel' is een stuk minder naar Urko toe, maar oh jee, die kartonnen jas (doe er ook nog maar kartonnen oorbeschermers en een kartonnen bril bij...) is toch wel érg nodig bij het zien van al die andere honden, die toch wél zielig zitten te wezen (vooral de rottweilers, die apart zitten, wat een ellende). En dan hoor ik dat een collega haar hondin zwanger wil laten worden, want twee mensen (jawel, twéé) mensen willen een pup van haar hond. "En wat doe je dan met de rest van het nestje?" "Hoezo? Weggeven!" "Aan wie??" "Eeeeehh...." Om je dood te ergeren.

Nathalie Steffens
Door

Nathalie Steffens

op 16 Dec 2013

Ingewikkeld hè? Al die dieren die je ook 'aangeboden' ziet worden via Facebook en andere plekken? Je zou ze allemaal wel willen opnemen. Wat mij zelf een steuntje in de rug geeft, is de dieren continue op hun kracht aanspreken, zodat ik ze niet zielig vind. Knuffel voor Urko!

Stella
Door

Stella

op 06 Aug 2013

Herkenbaar.

Reactie plaatsen