Kijkje in de keuken van de dierentolk: Mieke in gesprek met Pony SpetterDe dag voordat ik op bezoek ga bij Lisa in Muiderberg, tune ik al in op Spetter. Ik concentreer mij dan op het dier waarmee ik ‘in gesprek ga’. Ik daal vervolgens af naar een bepaald meditatieniveau en maak via een vaste ‘procedure’ de verbinding met het dier.Het dier is dan elders; tien, twintig of honderdzestig kilometer vanaf de plek waar ik mij bevind. De afstand maakt niet uit. Zelfs een dier dat zich aan de andere kant van de wereld bevindt, is voor mij op deze manier bereikbaar. Het communiceren met dieren laat zich niet belemmeren door landsgrenzen, taalbarrières of tijdszones.


Werkt het Communiceren met Dieren op afstand?

Voor mijn gevoel werk ik ‘op afstand’ het meest zuiver. Ik word dan immers niet afgeleid door de mensen bij het dier, door het dier zelf of door de cameraploeg (opnameleider, cameravrouw en geluidsman). Zou ik het gesprek live doen, dan vergt dat van mij persoonlijk namelijk een nog diepere concentratie en een nog gerichter uitschakelen van mijn ego.Daarbij komt dat ik mij tijdens het live gesprek bewust blijf van de draaiende camera die op mij is gericht, zo weet ik uit ervaring. Zolang dat bewustzijn actief is, kan ik mij minder concentreren op de boodschap van het dier.Bij mij persoonlijk gaat ‘live’ werken dus vaak ten koste van de kwaliteit van het contact met het dier en dus ten koste van de kwaliteit van het gesprek. Vandaar dat ik het werken ‘op afstand’ prefereer.


Informatie via gevoelens, beelden, geluiden, smaken en geuren

In dit geval concentreer ik mij dus op Spetter, een pony van 37 jaar oud. Ik laat spontaan binnenkomen wat binnenkomt. De ene keer zijn dat plaatjes, de andere keer gevoelens, geluiden, smaken, geuren en de andere keer komt er niks spontaan en moet ik hard werken om informatie uit te wisselen. Maar bij Spetter gaat het allemaal heel gemakkelijk.


Plaatjes/beelden/filmpjes (visuele aspecten):

Spetter begint in plaatjes. Ze laat me de boerderij zien en de indeling van het erf, ze laat me zien dat er koeien en kalfjes wonen, honden, katten en nog twee paarden. Verder laat ze me de samenstelling van het gezin zien, de indeling van het huis, etc. etc.


Welke gevoelens krijg ik tijdens het gesprek met Spetter?

Ze laat me voelen dat ze niet graag langs de kalverstal loopt, zeker niet als de schuifdeuren open staan. Ze kijkt dan bij het passeren namelijk in zo’n donker gat en kan dan niet goed inschatten wat er binnen zit.Ook voelt ze zich ingesloten tussen de twee andere paarden. Ze voelt zich een spelbreker omdat ze tussen twee ‘vriendjes’ in staat. Liever staat ze aan de buitenkant van de twee. Links of rechts, dat maakt niet uit.Daarnaast laat ze me iets voelen uit het gezin van de mensen dat recent heeft gespeeld. Uit privacy-overwegingen ga ik hier in deze tekst niet dieper op in.Plus ze laat me voelen dat ze haar vriendje mist. Ze laat mij zien dat dit een zwart geitje is. Voor de dubbelcheck voegt ze er voor mij nog de geur aan toe van dit geitje (olfactorisch aspect).Ook de stress die ze voelt, voel ik fysiek in mijn eigen lichaam. Het is alsof ik een overall aan heb die te klein is. Ik voel dat ik onder spanning sta.


De uitwerking van het gesprek met Spetter

Spetter is heel duidelijk geweest in haar communicatie. Dat zie ik al als ik aan kom rijden voor de opnames. Het erf ziet er precies uit zoals ze heeft omschreven. Ik kom dus op bekend terrein hoewel ik hier fysiek nog nooit ben geweest.Hieronder vind je het filmpje


Diep geëmotioneerd door het gesprek met Spetter

Om zeker te weten wat ik wel en wat ik niet met Lisa kan delen tijdens de opnames, neem ik mijn gesprek met Spetter eerst door met een volwassene, haar moeder in dit geval. Deze raakt geëmotioneerd door de uiterst gedetailleerde omschrijving van Spetter. Met name het verhaal met het geitje raakt haar diep. Ze kan zich herinneren dat Spetter – een paar jaar terug- maar aan het schrapen en schrapen was en vreemde geluiden aan het maken was terwijl zij de afwas stond te doen.Toen dit geluid maar blééf aanhouden, is moeder naar buiten gelopen om te kijken wat er aan de hand was. Daar trof ze Spetter aan, die haar dode geitenvriendje al schrapend weer tot leven leek te willen wekken.


Wat veranderde er na een dierentolkgesprek met Spetter?

Omdat Spetter zo duidelijk was in haar communicatie, hebben we haar gemakkelijk kunnen helpen. Ik ben ontzettend blij dat de boer en zijn vrouw zo open hebben gestaan voor dat wat dit paardje via mij met hen heeft gedeeld. En ook dat er ruimte was voor actie. Voor Spetter werd meteen geregeld dat er weer geitjes kwamen zodat ze nieuwe vriendschappen kon gaan sluiten. Spetters plek in de stal werd de volgende dag gewisseld; ze mocht fijn aan de buitenkant staan, en Lisa mocht af en toe weer heel voorzichtig op haar rug zitten om een stukje te rijden.Een voormalige manegepony van 37 jaar die in zo’n liefdevolle omgeving haar laatste jaren mag slijten … je zou het ze toch allemaal gunnen?


Als ik het kan, kun jij het ook!

Ik hoop je met dit verhaal Een kijkje in de keuken van de dierentolk wat inzicht te hebben gegeven in de mogelijkheden van het communiceren met dieren.En het goede nieuws is: als ik het kan, kun jij het ook! Dit wil jij toch ook graag kunnen?Vind je deze informatie nuttig en/of waardevol? Help ons dan het Communiceren met Dieren steeds bekender te maken onder een steeds groter publiek. Dus ook onder jouw vrienden- en kennissenkring. Wij zouden het daarom enorm waarderen als jij deze pagina zou Liken, Tweeten, Plussen of Linken. En wie weet maak je een van je vrienden of vriendinnen wel heel erg blij met deze tip voor ons handboek: Gratis Tips om zelf met Dieren te kunnen praten.


PS: In mei 2015 kwam er een mailtje binnen. Afkomstig van de boer, zijn vrouw en Lisa. Zij hadden de link naar deze pagina (een kijkje in de keuken) ook ontvangen. Dit is wat zij schrijven: "Wat leuk om dit in de mailbox te ontvangen! Dit is onze Spetter!! Ze miste haar zwarte geitje ... dat kwam zo binnen! Ik zal het nooit vergeten ... vanaf dat moment ben ik met andere ogen naar dieren gaan kijken en heb ik zelf cursus gevolgd. Heel graag wil ik aan jullie vertellen dat Spetter op de dag van haar overgang mij dit 's ochtends heeft laten weten dat het haar tijd was. Ik heb haar geborsteld en heb 'r haar laatste maaltje gegeven en ik voelde het!! Ik heb haar bedankt voor haar liefde en vriendschap en gezegd dat ze met een gerust hart kon gaan en dat ze niet voor onze Lisa hoefde te blijven maar dat het goed was.  Die middag lag ze vredig in het gras en was weg ...