We hebben het op de Manifestatie van afgelopen weekend niet zo heel erg druk gehad. Niet alleen omdat we geweldige hulp hadden van Evita (Babyfluisteraar), Mieke K. en Joke (Brontalisten) maar ook omdat de beurs zelf geen storm liep. Vorig jaar zijn wij er bij toeval achtergekomen dat wij (Nathalie en ik) helemaal niet zelf achter zo’n kraampje moeten gaan staan. Je vertelt natuurlijk al een onzinverhaal over dat iedereen met dieren zou kunnen leren praten en als je dan ook nog vertelt dat je eigen cursus zo leuk is … Daarom is Cursisten-kracht beter
Je ziet de mensen schichtig achterover leunen met in hun ogen de hulpvraag: hoe kom ik hier snel weg? Omdat het nooit zo druk was rond ons kraampje zorgden we er in elk geval voor dat wij er plezier in hadden en dat wij niet als twee uitgekauwde treurlingen op hun stoeltjes op klanten zaten te wachten.
Cursisten-kracht
De omslag kwam afgelopen voorjaar, toen we waren uitgenodigd voor de ABHB-vakdag, een vakdag voor hondentrimsalons. Ik ging daar een interactieve lezing geven en Nathalie twee mens/dier-opstellingen. Omdat wij toen nog niet met vrijwilligers werkten, zou ons kraampje voor het grootste deel van de dag onbemand zijn geweest. Toen hebben wij voor het eerst een oproep op ons intranet voor cursisten (Moodle) geplaatst en onmiddellijk stroomden de reacties binnen. Wow! Op de beurs zelf, wisten we niet wat we meemaakten. Onze vrijwilligers wisten drommen mensen aan te trekken, het leek wel een bijenkorf! Debby, Marian en Joke hadden hun eigen eindgesprekken meegebracht, hun syllabus, de foto’s van de dieren waarmee ze hadden gesproken, hun Bewijs van Deelname … en natuurlijk hun eigen stralende verhaal over hun cursuservaring bij ons. Zoveel mensen hadden wij nog nooit aan ons kraampje gehad! Nathalie en ik hebben het van een afstandje staan te bekijken en hebben ons scheelgelachen. Wij al die beursjaren moeilijk doen en mensen proberen te interesseren maar hier ging het gewoon vanzelf! Toen ik ’s middags mijn lezing gaf bleek zelfs dat het hele beursplein uitgestorven was. Elke bezoeker zat bij mijn lezing (300 mensen?). Stoelen moesten worden aangedragen. Het was geweldig! En de vrijwilligers vonden het net zo leuk als wij en wilden vaker komen! Sinds deze fantastische eye-opener bewegen Nathalie en ik ons in de buurt van het kraampje en onze vrijwilligers doen het werk. Wij genieten ervan hen zo aan het werk te zien.
Op de tweede dag van de Manifestatie van afgelopen weekend was het wel drukker. Babyfluisteraars Niko en Iris waren aanwezig plus Brontalist Joke.
Elke vrijwilliger deed net zo enthousiast zijn/haar verhaal. Betere reclame dan cursisten die vol vuur hun verhaal doen, kun je gewoon niet hebben. Dit verwarmt ons hart.
