Waar moet je aan denken als je een oude hond uit het hondenasiel haalt?

Waar moet je aan denken als je een oude hond uit het asiel haalt?
We kregen het bericht van Annet. Annet heeft de cursus Communiceren met Dieren op De Zomerhof gevolgd. Hieronder staat haar prachtige verhaal. Annet schrijft:

“Ik had een oude poedel uit het asiel gehaald. Eigenlijk was ik niet op zoek naar een hond maar ik was hem tegen gekomen  bij een open dag van het asiel. Waar alle honden enthousiast waren en  mensen begroeten lag  dit arm ding in zijn mandje, brokjes nog niet aangeroerd. Het was een poedel van 12+ bijna doof en bijna blind.”

Waar moet je aan denken als je een oude hond uit het asiel haalt?

Ik heb hem meteen meegenomen. Normaal krijg je bedenktijd voor je een hond mee krijg maar ze waren volgens mij al blij dat hij weg ging. Hij werd uit zijn hok gehaald en daar stond ik dan. Terwijl mijn vriendin de auto ging halen stond mijn nieuwe hond, die ik Dommel had genoemd, tegen mijn been aan te plassen. Maar dat terzijde.

Het was de bedoeling dat ik deze hond een thuis ging geven

Maar het ging andersom. Dommel gaf mij een thuis. Doordat hij er was moest ik wel naar huis komen. Hij was lief. Als ik binnen kwam dan voelde hij aan de wind of hij rook mij misschien dat ik er weer was. Als ik dan twee klopjes op zijn hoofd gaf dan wist hij dat hij op kon staan. Hij wist in no-time de weg in huis en was ’s avonds soms nog eerder in mijn slaapkamer dan ik. Ik heb erg met hem gelachen hoor. Stond hij tegen de muur aan te kijken terwijl hij dacht dat hij mij aan keek. En maar kwispelen. Het mooiste wat er was dat deze oude hond me in de tuin uitdaagde om te spelen. Zo door zijn voorpoten gezakt met zijn kont omhoog. Daar ben ik nog altijd dankbaar voor. Hij heeft gevoelt dat hij geliefd was. Ik had hem nog maar een aantal weken toen ik een aantal weken weg moest. Ik zou een vriendin in Amerika opzoeken en mijn vliegtuig was al geboekt. Voor mezelf zou ik niet meer gegaan zijn maar mijn vriendin rekende ook op mij. En ik had haar al een lange tijd niet meer gezien. Ik maakte me zorgen. Dommel dronk niet zoveel en ik vroeg mijn vriendin die op hem ging passen of ze goed op hem wilde letten.

In Amerika miste ik hem en bleef ik me zorgen maken

Op een dag dacht ik weer aan hem en hij kwam gewoon uit het niets. Hij sprong tegen mij op. Het moment dat zijn voorpoten tegen me aan kwamen voelde ik tot in mijn ziel. Dat was zo bijzonder.

Toen ik thuis kwam zag ik hem niet meteen. Ik dacht dat mijn vriendin hem had meegenomen. Opeens kwam dat kopje om de hoek en daar stond hij dan. Voelde hij dat ik er was, rook hij het?

Helaas had Dommel een tumor waardoor hij niet meer dronk

Helaas was het voor een korte duur. Hij bleek een tumor te hebben en dronk daardoor niet meer. Ik heb hem moeten laten gaan. Het moment dat ik de dierenarts belde sprong hij van de bank en ging opeens drinken. Zodat ik het niet meer wist en de afspraak annuleerde. Maar hij ging zo hard achteruit dat ik smiddags weer heb gebeld. Ik weet zeker dat Dommel had willen blijven. Maar het was hem niet gegund. Jammer dat mijn vakantie er nog tussen is gekomen. Ik heb hem daardoor maar een aantal weken bij me mogen hebben.

Hierna heb ik een andere, oudere hond een gouden mandje kunnen geven

Het heeft me veel geld gekost maar wat is geld? Ik zou het zo overnieuw doen. Door Dommel heb ik een andere, oudere hond ook een gouden mandje gegeven. En ik heb twee andere honden uit het asiel aan een leuk baasje geholpen. Het was in elk geval een ervaring die ik niet had willen missen.

Haal jij, net als Annet, het liefst oudere dieren uit het asiel? En waarom? Dat lezen we graag als reactie op dit artikel.