Hond met epilepsie
Hond met epilepsie
Als je ooit een epileptische aanval hebt meegemaakt van je dier, weet je welke impact dat kan hebben. Voor het dier zelf, maar ook voor jou als mens. Je wil er vaak wel alles voor doen om deze klacht op te lossen, maar tast in het duister wat er precies speelt.
Een gesprek met het dier, inclusief een reis door het lichaam kan tot in de kleinste details enorm veel helderheid bieden bij een hond met epilepsie.
Mieke heeft een gesprek gevoerd met hond Maik. Zij heeft hierbij een reis door zijn lichaam gemaakt om op te sporen wat er precies speelt bij deze lieverd.
Mieke werkte bij deze oefencase als volgt: ze stemde zich af op Maik, kende zijn klachten niet maar concentreerde zich op naam Maik, geboortedatum, woonplaats Didam.
Het gesprek tussen hen is hieronder uitgewerkt.
Eerst vond het hele gesprek met Maik plaats. Dit verslag werd opgestuurd naar zijn mensen en daarna gaven zij hun feedback.
Tekst in de kleur groen = juist
Tekst in de kleur rood = onjuist
Tekst in de kleur blauw: zijn mensen kunnen niet beamen of dit klopt of niet
(Extra toevoeging van de mensen)
Maik, geboortedatum, woonplaats Didam.
Nog voordat ik met het gesprek begin, zie ik een vrolijk hondje, dat gekke rondjes draait als hij blij is.
Ik zie mensen om hem lachen.
Het gesprek:
Voordat ik eenmaal zit, heb ik wat stoelen verplaatst.
De werktafel verplaatst waarop mijn notebook staat etc.
Wil ik lekker bij de verwarming zitten. Alles moet precies goed staan volgens mijn voorwaarden en dan voel ik mij goed en kan ik het gesprek aangaan. Geen autistische trekjes maar ik wil dit gewoon graag zo hebben. Anders voelt het niet goed.
Zo Maik, It is your turn now (in het Engels?)!
Ja, ja, ja, hij hijgt. Ja, hij heeft er zin in.
Ongeduldig veel zin in.
Dat is het hondje dat hij wás. Als ik zijn koppie nu zie, ziet hij er opeens véél ouder uit.
Goed, nu daal ik af naar zijn niveau en wacht wat er komt.
Ik zie hem bijna een salto doen voor een staafje. Het lijkt op zo’n kauwstaafje uit de dierenwinkel, maar dat is het niet. Daar lijkt het alleen op. Dit is veeeeel lekkerder. Natuurlijk lekker. Geen troep erin, lekkerrrr! Jammer. Daar krijgt hij er maar eentje van. Jammerrrrrr ;-) Jammerdebammerrrrrr ;-)
(Dit zijn staafjes van Bandit, zonder toevoegingen)
Hij kan niet wachten tot ik er ben. Enorm veel leven, heel veel ongeduld. Dringt zich niet op maar laat wel duidelijk zien dat het nu toch echt moet gaan gebeuren hoor. Dat zien jullie toch wel? Jullie zien mij toch wel?
(Maik ging zelf graag voetballen en kunstjes vertonen maar alleen wel als er publiek was of als je keek want anders stopte hij :))
Aandoenlijk. Hij doet zooo zijn best om zich in te houden. Lijkt wel een paard in de piaf maar dan enthousiast.
Ik zie hem hindernissen nemen op een hindernissenbaan. Dat is zijn ding. Daarin blinkt hij uit.
(Luuk deed (en wij doen het soms nog weleens maar dan aangepast) behendigheid met Maik.)
Snuffelen vindt hij ook erg leuk. Zoeken. Echt superleuk.
(Doen we ook regelmatig hondenschaak/snuffelmat/balletjeballetje/etc.)
Hij laat mij een hoepel zien. Daar springt hij met gemak doorheen. Andere mensen kijken naar hem. Dat vindt hij nog het leukste. Nee, dat is niet waar. Het leukste vindt hij het om te doen. Dat andere mensen kijken, vindt hij ook leuk.
Lieve Maik,
Ik denk dat ik mijn dag kan vullen met het praten met jou.
Wat een heerlijke open kwek ben je.
Maar eigenlijk kom ik voor je lijf. Ik wil graag weten wat je mankeert.
Mag ik je daarvoor onderzoeken?
Ja, ja, ja!
Hij is niet bang. Niet bang voor pijn. Niet bang voor de dierenarts.
(Als Maik maar denkt dat hem pijn kan worden gedaan begint hij vooraf al te “gillen”. Maar goed is dat bang voor pijn of is dat gewoon slim zijn ;). De DA vindt hij volgens ons geen feest. Staat zwaar te trillen en wil tegen de deur aanslaan om maar weg te komen.)
Hopla, daar springt hij zo op tafel als hij dat mag.
(Bij behendigheid begint en eindigt hij op een tafel waar hij zelf op springt.)
Maar dat mag hij niet van Mireille. Zij houdt hem in toom.
(Wij doen nu inderdaad rustiger aan met hem.)
Uit de rij koosnamen is Mannie favoriet. Daarbij springen de tranen in mijn ogen. Rillingen door mijn lijf. Mannie. Dat is ‘m.
Vanaf nu noem ik hem Mannie. Hij glundert. Mijn ogen wateren erbij.
Met Mannie open ik mijn hart voor hem.
Mijn hart vol onvoorwaardelijke liefde voor Mannie.
Meteen weer die capriolen. Ik vraag hem stil te staan op mijn scherm en plaats hem op mijn tafel. Nouja ik … hij staat er al. Wil graag meewerken. Heeft een enorme will to please zonder dat hij zichzelf daarbij voorbij loopt. Waanzinnige team/roedelgeest.
(Maik vindt bijna alles leuk en gezellig. Poseren voor de fotograaf geen enkel probleem als wij maar blij zijn en om hem lachen en lekkere snoepjes geven ;))
Mannie, bijna negen jaar, woont bij Luuk en Mireille in Didam. Mannie, kom tot mij.
Onmiddellijk komt zijn hoofdje in mijn beeld. Trouw kijken zijn ogen mij aan.
Hij trippelt met zijn voorpootjes terwijl zijn achtervoetjes blijven staan.
(Dat heeft hij inderdaad.)
Dat doet hij in alle rust. Alsof hij erbij moet nadenken, zo rustig en beheerst. Dat is aangeleerd. Lijkt op Doggy Dance.
(Hebben we weleens met hem gedaan, maar niet aangeleerd zover wij weten.)
Ik begin te scannen:
Voorkant: aandacht naar hoofd.
(Hij lijdt aan epilepsie.)
Rechterflank: aandacht naar rechterachterpootje. Middelste teentje.
(Kneuzing of iets dergelijks. Bijgaand een foto van Maik zijn voetje. Zoals je kunt zien is het middelste teentje blauw in de nagel. Hij mankt hier ook nog regelmatig mee en houdt dit voetje regelmatig omhoog.)
Achterkant: aandacht naar anaalklieren
Linkerflank: geen bijzonderheden
Voorkant: aandacht naar hoofd. Ik lijk een soort van kortsluiting te zien in de linkerhersenhelft. Een klein venijnig dingetje. Een haardraadje dat kortsluiting maakt. Ik hoor het ook: zzzzzz, zegt het.
(Dit zou natuurlijk heel goed de epilepsie kunnen zijn of wellicht een aanduiding van de oorzaak bijvoorbeeld door een CVA, beroerte/herseninfarct. De oorzaak is ons nog niet duidelijk.)
Ik vraag hoe vaak die kortsluiting voorkomt:
3 keer per jaar
(Epilepsie de zware aanvallen 2 x per week/ 10 dagen. Dagelijks de kleine staande “tikjes”.)
Verspreid over het jaar?
Twee keer achter elkaar, dan veel later nog 1 keer.
(Maik had 2 a 3 zware aanvallen achter elkaar in clustervorming. Dat is nu wat minder.)
Wat doet die kortsluiting met je?
Ik word er onzeker van en duf.
(Hij wordt er inderdaad heel erg moe van.)
Ik lig dan met mijn tong uit mijn mond te hijgen.
(Heeft hij weleens net na een aanval.)
Ik lig dan op mijn linkerzij.
(Hij valt altijd om op zijn linkerzij in een aanval.)
Mijn kaken zijn verkrampt.
(Ja.)
Vooral de spieren van mijn onderkaak en keel houd ik stijf.
Mijn ogen zijn open. Vroeger voelde ik de paniek bij Mireille/Luuk, nu niet meer.
(Klopt helemaal.)
Die rust doet me goed. Dat geeft me vertrouwen. Die rust heb ik heel hard nodig. Ook na zo’n kortsluiting.
Wat doet zo’n kortsluiting lichamelijk met je?
Het put mij uit.
Hoe lang duurt zo’n reactie?
De ene keer 5 minuten, de andere keer een half uur.
(De zware aanvallen zijn op het moment 5 a 6 minuten. De kleinere tikken als hij bijvoorbeeld ligt zijn wellicht langer. Alsof hij zijn teentje in het stopcontact steekt en dat een tijd met hele korte tussenpozen volhoudt.)
Heeft ook wel eens drie kwartier geduurd.
(Zie hierboven.)
Maar door de rust van Mireille en Luuk, kom ik sneller weer terug.
(Dat idee hebben wij ook. Wij praten dan tegen hem en als we het niet meer weten ga ik zingen. Hij ligt dan sneller stil en lijkt dan ook terug te willen komen.)
Wil je deze kortsluitreacties blijven houden of wil je ervan af?
Het voordeel is dat Mireille en Luuk dan samen helemaal alleen met mij bezig zijn en op 1 lijn zitten. We zijn dan een drie-eenheid. Dat is het fijne eraan.
Het nadeel is, dat ik dan zo koud bijkom, maakt niet uit of er een dekentje over mij heenligt of niet. Ik ben inwendig zo ontzettend koud dan.
(Maik ligt graag onder dekens. Heeft zelfs nu ook een jasje.)
[Ik schrik mij het rambam van een raamluik dat opeens openwaait en een bonk geeft.
Ook luidt de bel opeens een paar keer en er staat niemand voor de deur.]
Ik voel mij er opeens niet behaaglijk bij. Het voelt unheimnisch.
Alsof ik het allemaal niet in de hand heb.
Laat svp even de energie bij jou in huis checken.
Mannie, krijg je een unheimnisch gevoel over je als dit je plots overkomt?
Ja, dat is het. Ik begrijp het niet. Het overkomt me en daar schrik ik van.
Lieve Mannie, ik wil je graag helpen. Je bent zo duidelijk in wat je wil doorgeven. Dankjewel. Ik ben heel trots op je.
Kun je mij vertellen wat de oorzaak is van jouw kortsluiting?
Nee.
Kun je mij vertellen wat jou zou kunnen helpen?
Ik begin nu hoofdpijn te krijgen
Ook het rechteroor aan de kaak begint gevoelig te worden.
Ik verplaats mij in hem.
Het is een lichte hoofdpijn. Ik kan niet precies traceren waar deze vandaan komt. Hij zit door het hele hoofd heen.
(We hebben inderdaad regelmatig het idee dat Maik hoofdpijn heeft. Oogjes zijn dan ook heel klein/half gesloten.)
Wat is de oorzaak lieve Mannie. Kunnen we daar iets aan doen?
Acupunctuur moet de energiebanen weer in balans brengen.
Verder weet hij het ook niet.
Dan kijk ik nog verder naar zijn rechterachtervoetje.
Middelste teentje. Staat krom. Als gevolg van een breuk of kneuzing?
Hij heeft daar langere tijd mee gehinkt. En dat doet hij soms nog wel eens.
Niks aan doen. Hoort erbij.
(Ja, klopt dat is dit voetje.)
Huid: hier en daar een galbultje.
Niks aan doen.
Hartje: krijgt bij elke kortsluiting een optater.
Maar kan het hebben. Niks aan doen.
Longen: werken bij elke kortsluiting op vol vermogen.
Maar kunnen het hebben. Niks aan doen.
Spijsverteringskanaal
Op en top gezond.
Anaalklieren
Gezond.
Voortplantingsorganen
Gecastreerd.
Hersenen
Kortsluiting.
Hormonen
Kortsluiting hormonale oorzaak?
Bloed
Zit veel ijzer in. Geen bloedarmoede.
Niks aan doen.
Skelet
Rechterachtervoetje, middelste teentje.
Dag lieve Mannie, ik wens jou een heel gelukkig nieuw jaar …. Er wordt zielsveel van jou gehouden.
Tips voor deze hond met epilepsie
Bachbloesem – reeds opgestuurd
Hormoonhuishouding laten controleren
Acupunctuur
Feedback Luuk en Mireille:
(In 1 woord….WAUW!!!! Wat fantastisch!
Heb het verslag met tranen in mijn ogen gelezen. Zo mooi en zo ontzettend knap! En ook zo WAAR!!!
Ontzettend bedankt en ook wij gaan ermee aan de slag met onze holistische dierenarts, Tannetje Koning :)
Wat ons betreft mogen jullie het publiceren.
Ik zal Tannetje het verslag sturen. Dank je!
Nogmaals ontzettend bedankt en wees super trots op jezelf! Echt fantastisch!)
Diagnoses stellen, doen we niet. We kunnen alleen verwoorden hoe een dier zich voelt en waar het pijn heeft.
Wat hebben Mireille en Luuk aan dit gesprek?
Hiermee kunnen ze beslissingen nemen waarmee ze Maik kunnen helpen. Met dit gesprek kunnen ze naar Tannetje Koning, hun holistisch dierenarts. Zij weet dat er meer is tussen hemel en aarde en neemt een verslag van een gerenommeerde dierentolk daarom serieus.
Mireille en Luuk hebben ons uitdrukkelijk toestemming gegeven dit gesprek te publiceren.
Wil je ook een gesprek voor je dier aanvragen? Met een reis door het lichaam? Bijvoorbeeld bij de klacht: hond met epilepsie. Maar uiteraard ook bij andere klachten.
Klik dan op: Ja, zo’n waardevol gesprek inclusief reis door het lichaam gun ik mijn dier ook.