Grascirkels beleven

Grascirkels beleven. Wij hebben het meegemaakt. Maar wat heeft het praten met dieren met grascirkels beleven te maken?
Het praten met dieren doe je met energie en grascirkels beleven is ook een soort van energie. In 2006 maakte Nederland voor het eerst kennis met medium Robbert van den Broeke. Hij had toen een programma “Er is meer” dat werd geproduceerd door Irene Moors.
Toen al – ik stond zelf als dierentolk nog in de kinderschoenen – keek ik mijn ogen uit naar wat deze jonge knul meemaakte en met het tv-publiek deelde. Ik was er heilig van overtuigd dat hij de waarheid sprak.

Afgemaakt door de media

Helaas kwam daar het moment waarop hij door de media werd afgemaakt. Maar nooit hebben wij ons vertrouwen in hem verloren. Wat er precies aan de hand was rondom de ‘gen verbrander’ en de ‘jeneverbrander’, daarover heeft Robbert uitleg gegeven. Voor de gemiddelde leek is zijn uitleg niet te bevatten. En dat hoeft ook niet. Er is zo veel niet te bevatten. Wij zijn in elk geval altijd vierkant achter hem blijven staan. Omdat ons gevoel zei dat hij echt was.

Robbert van den Broeke maakt een comeback

Ik denk dat wij ongeveer net zo trots zijn als zijn ouders zijn op hem. Hij is namelijk aan het terugkomen. Wat hij meemaakt is fenomenaal. De media geeft hij geen kans meer omdat die de boel toch maar verprutsen. En daarom heeft hij nu zijn eigen site. Laat je verrassen. Er is echt meer.

Robbert van den Broeke zag grascirkel ontstaan

Een paar dagen terug las ik dat Robbert vlak bij zijn huis weer een grascirkel had zien ontstaan. Maar dat die cirkel helaas niet kon worden opengesteld voor het publiek omdat de boer daar simpelweg geen toestemming voor wilde geven. Al die mensen die telkens weer zijn land vertrapten … die boer begon er nu toch wel genoeg van te krijgen.

Grascirkel opengesteld voor publiek

Eergisteravond waren wij onderweg naar België omdat wij daar dit weekend cursus zouden geven. Tijdens de autorit vertelde ik Nathalie over die recente grasformatie en over het ontstaan ervan.

Ik wilde haar nog wat extra informatie geven maar de juiste woorden kwamen niet bij mij binnen. En dus zocht ik op mijn telefoon de site van Robbert op. En hierop stond: Breaking News: de grascirkel was na overleg met de landeigenaar en de boer toch opengesteld voor publiek.

Alleen de coördinaten werden erbij gegeven dus waar in Nederland we moesten zijn, dat was ons eigenlijk niet bekend.

Een once in a lifetime ervaring

Op dat moment reden we ter hoogte van Eindhoven. Nog anderhalf uur te gaan richting Sint Truiden.
Maarja, dit was natuurlijk wel iets bijzonders. Dit was misschien wel once in a lifetime om zo snel na het ontstaan van een formatie, terplekke aanwezig te kunnen zijn.
Wij bedachten ons daarom geen moment, trapten op de rem en met wat gehannes en gepruts, lukte het me de gegeven coördinaten in te voeren in de TomTom.
En zo maakten we een bocht van 90 graden en sloegen bij Eindhoven rechtsaf naar onbekende bestemming 85 km verderop. Op naar de grascirkel die net een paar dagen eerder was geformeerd.

Onderweg werden we helemaal hyper

Hoe spannend was het niet?! Ik fantaseerde meteen over een toeloop van mensen naar die cirkel, van mensen die er met hun tentje bij bivakkeerden, van haaibaaien die ons de les zouden lezen: Nee, niet hier lopen, nee dit mag niet, niet te dichtbij, niet aanraken etc. etc., van een drukte van belang rondom dit fenomeen grascirkel.
Naarmate we de coördinaten naderden, werden we uitgelatener. Als twee meisjes die met pappie en mammie naar het pretpark gaan.

Op de TomTom stond dat we nog een kilometer te gaan hadden. We zagen ook dat de plaats van bestemming zo’n beetje langs de snelweg was.

We zagen het!

En opeens zagen we, rechts, midden in een weiland, zo’n lullig rood/wit-plastic afzetlintje hangen.
En dat was het.
Geen mensen.
Geen tentjes.
Geen haaibaaien die ons de les zouden lezen.

Een afzetlintje plus een bordje op een stok met ruimte voor een jampot waarin je een gulle donatie voor de boer kon doen. Maar de jampot ontbrak. Die had de boer waarschijnlijk al binnengehaald omdat hij rond half negen ’s avonds geen malloten meer verwachtte.

We betreden de magische cirkel

We waren helemaal uit het lood geslagen. He? Niemand hier? Deze plek helemaal voor onszelf? Hoe kan dat nou? Komt hier niemand op af? En zo betraden we de magische cirkel.
We hadden geen idee wat ons te wachten stond op dat moment of hoe je je zou moeten voelen volgens de deskundigen.

Lichamelijk voelden we de schone energie

Onmiddellijk viel ons op dat onze ademhaling omhoog ging. Niet hyper. Niet verontrustend maar de ademhaling verplaatste zich naar bovenin onze longen.
Mijn hartslag ging omhoog. Maar dat slechts een paar seconden.
Ons zicht werd helder. We konden heel scherp kijken.
Voor mij voelde de energie schoon, niet zwaar.
Voor Nathalie voelde de energie, schoon, licht, ‘vetloos’, sprankelend, hoog.
Ons reukvermogen werd versterkt. Het viel ons opeens op hoe kruidig het gras rook.

We besloten te liggen in het gras, in het middel van de cirkels

Op onze blote voeten zijn wij voorzichtig en met respect door de cirkel gestapt.
Gewoon om te ervaren wat er zou gebeuren.
Vervolgens zijn wij midden in een van de cirkels gaan liggen.
Plat in het natte gras.
Het voelde heerlijk, schoon, ruim en licht.

Gelukkig zijn er mensen gekker dan wij

En pas toen wij op het punt stonden weer te vertrekken, arriveerde een gezin dat ook op de formatie was afgekomen. Toen wij elkaar passeerden, keken ze ons wat schuchter aan. Wij meenden te constateren dat ze liever niet door ons waren gezien.

Maar ach wat zou het, moeten die mensen hebben gedacht … die twee vrouwen (wij dus) kwamen glunderend met blote voeten en met opgestroopte pijpen en een zeiknatte achterkant uit dat kleddernatte weiland stappen.

We verwachten dat wij dit gezin een goede dienst hebben bewezen. Bij onze aanblik kunnen ze niet anders dan opgelucht zijn geweest: Gelukkig! Er zijn er die gekker zijn dan wij…

Wat dit verhaal met het communiceren met dieren te maken heeft? Daar kom je snel achter op onze Cursus Communiceren met Dieren.

Wil jij eerst thuis zelf eens proberen te praten met jouw eigen dier? Om hem te verstaan en te weten wat hij/zij wil? Dan raden wij jou de zelfgeschreven Gratis tips om zelf met dieren te kunnen communiceren aan. Er gaat een wereld voor je open!