Heb ik last van bindingsangst?
‘Heb ik last van bindingsangst?’ is wat Ivonne zich de laatste maanden continue afvraagt. Ivonne loopt in haar leven telkens tegen hetzelfde probleem aan.
De mannen die ze leuk en interessant vindt, blijken of getrouwd, of niet toe aan een relatie, of zijn niet echt de ware, of zijn te makkelijk, of vragen te veel aandacht, of willen zich niet binden… eigenlijk is er altijd wel iets mis met ze.
Heb ik last van bindingsangst?
Ivonne heeft zich de afgelopen jaren dus vooral bezig gehouden met de ander. Er was altijd iets bij die ander, wat niet klopte. Maar goed, na dit nu een aantal jaar op deze manier te hebben benaderd, ziet Ivonne ook wel in dat dit niet de oplossing is.
Uiteindenlijk stelt Ivonne zichzelf dan maar eens de vraag: Heb ik last van bindingsangst?
Ivonne heeft het probleem nu al zo vaak bij de ander gelegd (zonder resultaat overigens), dat ze nu zichzelf eens kritisch wil bekijken.
Met deze vraag opent Ivonne dan ook het gesprek: Heb ik last van bindingsangst?.
Het is de kernvraag van Ivonne. Hierbij wil ze graag weten waar haar angst vandaan komt. Zelf heeft ze hier het idee bij dat ze het wellicht overgenomen heeft van haar vader.
Er worden weinig emoties getoond
Tijdens het begin van de opstelling merkt iedereen dat de opstelling een beetje stroef loopt. Er zit weinig beweging in. De representanten staan als het ware aan hun plek genageld. Er worden weinig emoties getoond.
Ivonne merkt op dat dit typerend is voor haar relatie met haar vader. Ze herkent het plaatje, wat zich voor haar neus afspeelt.
Het wordt Ivonne allemaal duidelijk
Op het moment dat Ivonne zelf in de opstelling stapt en op de plaats gaat staan waar haar representant stond, wordt het emotioneel heftig voor Ivonne, maar ook verhelderend. Er komt beweging in de opstelling.
Het wordt Ivonne duidelijk dat haar vader zich niet makkelijk emotioneel kan uiten naar haar. Ze voelt dit in de opstelling. Als vader houdt hij enorm van zijn dochter, maar hier uiting aan geven is ingewikkeld voor hem.
Ze wist dit al van te voren, maar nu ze het in de opstelling meemaakt, voelt ze haar positieve gevoel voor haar vader groeien.
Het is alsof ze nu pas echt snapt, dat haar vader echt onmachtig is in het tonen van zijn gevoel. Hij doet het niet uit gemakzucht, maar kan het gewoonweg niet.
Een paar dagen na de opstelling kreeg ik onderstaand berichtje van Ivonne:
Ik zoek naar echte liefde
Toen ik thuiskwam heb ik ook nog met mijn moeder gesproken over de opstelling. Ook hebben we samen gehuild en geknuffeld, wat voor ons ook niet gewoonlijk is.
Tijdens ons samenzijn ben ik erachter gekomen dat mijn moeder nooit echt verliefd is geweest op mijn vader. Waarschijnlijk heb ik dat ook altijd gevoeld en ben ik juist wél op zoek naar dat gevoel, het echte houden van.
Toen ik mijn vader een dag later weer zag, was ik gevoelsmatig milder naar hem. Dat vond ik heel fijn om te merken.
Het mooie vind ik dat de opstelling me iets moois heeft gebracht, maar de situatie na de opstelling ook.
Lijkt het jou leuk om te kunnen praten met je (huis)dier? Om te weten wat hij denkt? Haal dan nu de Gratis tips om zelf met dieren te kunnen communiceren op en probeer het zelf uit!