Gratis energie uit de natuur
Bijna elke ochtend joggen we hier door het natuurgebied. Dat jokken geeft heel veel rust in je hoofd. Het voor ons is het ook meteen een soort van werkoverleg; voordat de drukte van de dag begint, hebben wij hem al op een rijtje.
Het natuurgebied hier is het Buurserzand en telt circa 1000 ha. We hebben dus genoeg mogelijkheden om nu eens dit paadje, en dan eens dat paadje te nemen. Onderweg geven wij onze ogen goed de kost. We spotten daarom vele reeën.
En zo vallen ons vandaag opeens weer twee bomen op, bomen die wij tijdens een energetische natuurwandeling in een ander deel van Twente een half jaar terug hebben leren herkennen. Het zijn bomen die niet anders dan, zo constateren wij, op een leylijn kunnen staan.
Leylijnen zijn lijnen op de aarde of in de aarde, die energie geven. Leylijnen vind je overal op aarde en je kunt ze dus herkennen als je let op het ritme van de natuur. De bomen die wij vanmorgen zien staan, die ons nu opeens opvallen, lijken qua groeivorm als een explosie uit de aarde te komen. Heel veel stammen bij elkaar op een paar vierkante meter die een enorm uitwaaierende boom geven. En als je goed kijkt zul je in de omgeving van die boom soortgelijke bomen aantreffen.
Wij zien dus die bomen staan, lopen er naartoe en zien ook meteen onder die bomen heel veel mest liggen van de koeien die zich er regelmatig onder ophouden. In het natuurgebied van het Buurserzand, dat zo’n beetje onze achtertuin is, lopen vrij Hereford-runderen rond. Het is een niet spectaculair ogend ras, niet zoals de Schotse Hooglander bijvoorbeeld.
Maar het feit dat deze koeien zich vaak ophouden onder deze bomen, gezien hun mestproductie, is voor ons een extra indicatie dat dit een plek is waar een leylijn loopt.
Gratis energie uit de natuur
Nathalie en ik stoppen onze jogactiviteiten en nemen even pauze bij de boom. Nathalie gaat aan de voet van de boom zitten, ik sla mijn been over een dikke laaghangende tak en ga als een luipaard in de boom hangen: mijn armen en benen laat ik bungelen.
Na een minuut of vijf of tien, geen idee hoe lang we hier gebungeld en gezeten hebben, zoeken we elkaars contact weer op. Nathalie vertelt dat ze graag haar ogen dicht had willen doen, maar dat ze eigenlijk door de energie werd gedwongen om haar ogen geopend te houden. Een heerlijk wakker gevoel.
Bij mij gebeurde er iets anders bijzonders: ik heb een extreem zware periode achter de rug waarbij ik zowel mijn moeder als mijn liefste vriendin en zus ben verloren. Verder zit De Zomerhof enorm in de lift en zijn we waanzinnig aan het ontwikkelen. Deze combinatie van factoren maakt dat mijn hersenen doorlopend overuren draaien.
Maar terwijl ik a la luipaard in die boom hang, voel ik dat de boom mijn gedachten schoont en mij in het hier en nu brengt. Dit zou je niet van een eik verwachten. Zodra ik mij ervan bewust ben dat ik niet aan het denken ben, doe ik mijn best een willekeurige gedachte op te roepen. Het lukt niet. Mijn gedachten blijven weg.
En er is nog iets anders aan de hand. Nathalie heeft de afgelopen dagen last van rugpijn gehad en ook vanmorgen heeft ze moeite met pijnvrij lopen. Nadat ze is opgestaan bij de eik blijkt haar rugpijn gehalveerd.
Deze bomen gaan wij vaker bezoeken. In elk geval samen, maar zeker ook met cursisten. Veel mensen kunnen in deze roerige tijd immers wel een energie-oppepper gebruiken.