Engelenteken: eerst zien, dan geloven

Geloof jij in engelen? Doorgaans van die mannen? Vaak met lange jurken aan? In het wit? Die zo’n beetje boven de grond zweven? Met van die vleugels die niet wieken maar die statisch blijven staan?

Weet je, er komen heel veel verschillende mensen bij ons op de Cursus Communiceren met Dieren en de Cursus Babyfluisteren.  Geloofde ik vroeger niet in steentjes en mineralen, vond ik daarna Bachbloesems onzin. Moest ik heel hard lachen om salie, engelen had ik ook niet hoog zitten.

Eerst zien, dan geloven

En als een cursiste tijdens de cursus dan vertelde over haar ervaring met engelen, dan vond ik dat geweldig voor haar. Maar het was niets voor mij. Bij mij was het nog steeds: eerst zien, dan geloven. Dus zolang ik zelf niet zo’n ervaring had gehad, luisterde ik wel naar de verhalen, respecteerde ze, maar kon ik er verder niet op ingaan.

Geen toeval meer

Op een bepaald moment kwamen  er zoveel cursisten die vertelden over de engelenworkshops- en engelenmeditaties die ze hadden gevolgd, dat ik mij bedacht: dit kan geen toeval meer zijn. Hier moet ik iets mee.

Dit ging ver boven mijn pet

En zo besloot ik over mijn weerzin heen te stappen en mijzelf in te schrijven voor een engelenworkshop ergens in Drente: Aartsengelen en chakra’s. Tijdens de workshop zou je contact maken met je eigen aartsengel. Kijk, dat vond ik nou wel weer spannend.
Hoewel ik na al die jaren cursus geven in het communiceren met dieren best wel het gevoel had gekregen dat ik gerust ergens over kon meepraten, besefte ik bij het vorderen van deze workshop dat ik nog heel veel work in mijn shop te doen had. Terwijl de tijd verstreek, realiseerde ik mij dat niemand minder dan ikzelf nota bene degene was die hier voor spek en bonen mee mocht doen. Hoewel ik heel erg mijn best deed om de stof te begrijpen, begreep ik geen moer van wat er allemaal werd besproken. Dit ging mij allemaal zo boven mijn pet. Hier was ik veel te nuchter voor.

Het moment suppreme brak aan

De hele middag werd toegewerkt naar de meditatie waar alle aanwezigen met smart op hadden zitten wachten: de meditatie waarbij je contact maakte met je aartsengel.
Natuurlijk werd ook ik steeds meer aangestoken door het virus. Ook ik wilde hoe sneller hoe liever die meditatie ingaan. Ik zat inmiddels te popelen op mijn eetkamerstoel toen het grote moment dan eindelijk daar was. Nu ging het beginnen. Hiervoor was ik gekomen.

“En Mieke, wil jij jouw ervaringen nog delen?”
Ik zie dat alle vriendelijke glimlachende ogen op mij zijn gericht.
Dit MEEN je niet!
Dit kan NIET waar zijn!

Maar heus, het kwaad was wel degelijk geschied.
Op het moment suppreme waarop ik mijn persoonlijke aartsengel zou gaan ontmoeten, had ik rechtop als een bouwvakker ordinair zitten snurken. 200 km voor joker gereden. Niks meegekregen van al dat moois.

Engelen voor Beginners

De meditatie betekende ook ongeveer het einde van de workshop. Bij het afscheid kreeg ik nog een paar boekentips Engelen voor Beginners mee. Die had ik wel nodig.
Thuis bestelde ik de boeken bij Bol.com. Het waren boeken over engelen, aardengelen en aartsengelen. Wist jij dat je ook nog verschillende soorten had? Nou, ook dat was nieuw voor mij.

Engelenmeditatie

Nathalie was het weekend daarop naar familie in het westen. Ik had heerlijk het rijk alleen. Beetje rommelen, was mijn plan. Maar ook lezen. In mijn nieuwe boeken. En zo verdiepte ik mij in de witte mannen met vleugels en raakte ik steeds meer in de ban van de engelen. De indruk die de verhalen op mij maakten, raakte mij dieper en dieper. Dit was echt bijzonder. Er stonden ook meditaties beschreven en tegen de tijd dat het bedtijd was, groeide bij mij de behoefte aan een engelenmeditatie. Ik ervaarde de meditatie als vrij intens. In de sfeer van: eerst zien, dan geloven, vraag ik natuurlijk wel een teken als bewijs. Vandaag had ik gelezen dat een engelenteken bijvoorbeeld kon komen in de vorm van een witte veer in een afgesloten handtas.

—————

De volgende morgen word ik wakker. Ik denk even terug aan de fijne meditatie van de vorige avond vlak voordat ik in slaap viel.

Het musje en de Boeddha

Mijn dag begint met het verzorgen van de dieren. Nadat ik de honden heb uitgelaten, loop ik over het erf naar de ezels. Over mijn hoofd scheert een musje dat haar nestje tussen het stro boven de stal heeft gekozen. Fijn, ze heeft wurmpjes in haar snavel. Er zijn dus kleintjes. En dan glijdt zomaar als vanzelf mijn blik van het stro naar onze Boeddha. Dit beeld staat tussen de strobalen boven de ezelstal.

Engelenteken: eerst zien, dan geloven

Van wat ik aantref, lopen de rillingen over mijn rug. Ik krijg kippenvel van top tot teen, sta als aan de grond genageld. Raak ontroerd en ben even van mijn stuk. Onze Boeddha heeft, op 3 meter hoogte, opeens een spierwitte veer in zijn handen. Het engelenteken waarom ik had gevraagd.

Heb jij wel eens een engelenteken gekregen? Of iets indrukwekkends meegemaakt dat te maken had met engelen?
Deel het met ons. Wij genieten van jouw verhaal!