Ego op zijn driewielertje

4/1/2011 Ego op zijn driewielertje: Vandaag zijn de opnames voor KRO’s Goudmijn. De dag begint met de visagiste die mijn hoofd in de steigers zet. Tegen tien uur arriveren de regisseuse en de cameraman. Het interview recht in de lens, wordt  ’s morgens afgenomen. ’s Middags arriveert Karin de Groot voor verdieping in de materie. De meeste opnames vinden dan buiten plaats. De ezeltjes laten zich van hun mooiste kant zien. Op een bepaald moment wandelt Anna tussen Karin en mij mee door de wei. Als je niet beter zou weten, zou je denken dat het een grote hond was. Dat is allemaal geflimd en ik hoop dat dit stukje de montage overleeft. De ploeg is verrast over de ezels: wat zijn die leuk! Een volle dag werk voor een item van 8 minuten. Het is een fijn team. Alle geduld. Heel duidelijk in hun aanwijzingen. Het werkt fijn samen met respect voor elkaar. Karin de Groot vind ik een mooi mens. Ik vind het geen diva. Net zoals ze zich op het scherm gedraagt, zo attent en aanwezig is ze dat vandaag ook. Het is alsof ik haar al jaren ken. Bijzondere eigenschap hoor.

Ego op zijn driewielertje

Voor het eerst in mijn geschiedenis voer ik een gesprek met een hond met draaiende camera. Helaas slaat mijn ego op tilt. Ik schiet in mijn ratio, in mijn onzekerheid. Zeker omdat de hond iets zegt wat dit verhaal (de reden van deze aanvraag) niet tot een mooi programma-item maakt. Ik krijg ruim de gelegenheid er even uit te stappen en dat doe ik ook. Met Nathalie trek ik mij even terug en tune buiten beeld in op het dier. Mijn ego zet ik op zijn driewielertje. Hier een spekje, kleintje, lekker buiten fietsen. Daarna herpak ik mijn zelfvertrouwen en worden mijn waarnemingen glashelder. Ik sta vierkant achter het verhaal van deze hond. Dit verhaal doe ik voor de camera. Eind van de middag zijn we klaar. Als onze mensen hier mij vragen of ik moe ben, na zo’n dag, kan ik antwoorden: nee hoor, helemaal niet. Ik vond het erg leuk om te doen. Ik heb er niks van. Een half uur later plof ik levenloos neer op de bank om er die avond niet meer vanaf te komen.