Dierentolk Marjon in gesprek met: een kat.
Communiceren met een kat en een reis door zijn lichaam.
Nadat ik de kater heb uitgenodigd, om met me te komen communiceren, komt hij direct in beeld en hoor ik hem zachte geluidjes maken. Tussen miauwen en spinnen in.
Dan, opeens, springt hij zo voor mij langs. Hij laat me weten dat dit zijn manier is om aandacht te trekken van zijn verzorgers.
De mensen, waar deze kater bij woont, zouden graag iets over zijn verleden willen weten. Hij woont namelijk nog geen 2 jaar bij hen en heeft voordien elders gewoond.
Hij laat mij vooral zien dat hij voorheen, bijna altijd, buiten rond struinde.
Ook heeft hij een tijdje gevangen gezeten. Hij vond dit vreselijk en heeft daar een trauma aan over gehouden.
Wanneer ik beter kijk zie ik een hok, waar hij met een andere kat in heeft gezeten. Het asiel.
De kater laat weten dat hij van zijn vrijheid houdt en zelf wil kunnen bepalen wanneer hij binnen of buiten is.
Voordat hij in het asiel terecht kwam, woonde kater met een poes samen en volgens kater werd hij weggebracht omdat hij alles onder sproeide. Wat hij overigens bij zijn huidige verzorgers niet doet.
Hij laat weten die poes te missen, maar dat hij het totaal niet mist om met andere katten samen te leven. Katers antwoord op de vraag of hij de poes mist:
‘Wat ik vooral mis is dat er altijd wel iets te doen was. Ik verveelde me minder snel. Dat is nu anders geworden. Toen ik nog met poes samenwoonde, kon ik haar soms echt wel pesten of bespringen. Daar kon ik heerlijk mijn energie in kwijt. Ook wanneer de mensen weg waren hadden we altijd wel iets te doen.’
Nu de verzorgers dit weten zullen ze meer met kater spelen.
De kater was het niet gewend om te knuffelen. Al voelt hij zeker wel aan als een knuffelkat.
Wanneer iemand heerlijk ruw over zijn nek en hoofd kriebelt kan hij daar van genieten. Aan de zijkant van zijn lichaam en buik wil hij dit niet altijd. Hij was het niet gewend daar aangeraakt te worden.
Speeltjes vindt kater niet interessant. De spulletjes die hij bij zijn vorige huis buiten vond, waren daarentegen wel vaak interessant voor hem. Een blad; een tak; kikkers of een pad, daar was hij altijd wel nieuwsgierig naar.
Zo laat hij me zien hoe hij een pad gevangen had en voorzichtig naar zijn mens bracht. De pad had alleen maar een beetje bloed aan een pootje.
Eén van de vragen is waarom de kater in de hele vroege ochtend altijd zo miauwt. En zijn antwoord is duidelijk. ‘Ik doe dit, omdat dan een buurkat mijn territorium betreedt. En, omdat ik dan niet mijn territorium kan verdedigen/afbakenen word ik daar zó onrustig van.
Kater laat mij zelfs die kat zien: een redelijk grote, donkerbruin met zwarte kat. Waarschijnlijk wordt deze kat elke ochtend rond die tijd naar buiten gelaten. Hij voelt namelijk niet aan als een wilde kat.
De kater heb ik uitgelegd dat dit miauwen, zo héél vroeg in de ochtend, erg vervelend is en zijn mensen daardoor slaap te kort krijgen.
Kater vindt het moeilijk om ermee op te houden. Wanneer hij maar door blijft miauwen, reageren zijn mensen er op een gegeven moment op en geven hem dan zijn zin.
Ik heb hem gevraagd of hij niet op een andere manier een seintje wil geven. Wat subtieler én later.
Kater geeft hier geen antwoord op. Hij vindt het mauwen namelijk een zeer effectieve manier om zijn zin te krijgen.
Een andere vraag van de verzorgers is of kater ergens pijn heeft.
En meteen laat hij mij voelen hoe hij soms aan zijn bil een vervelend gevoel ervaart. Alsof de huid daar wat te strak staat.
‘Reis door de kater z’n lichaam’:
Het valt mij direct op dat zijn blaas wat zwakker aanvoelt, maar dat het soms toch lang duurt voordat hij kan plassen.
In het verleden heeft hij een aanrijding gehad, krijg ik door. Hierdoor is zijn linkeroog nu iets kleiner. Zijn kaak kraakt een beetje wanneer hij eet en zijn mond staat iets scheef. Volgens mij is dit zo rond zijn eerste levensjaar gebeurd.
Dan ga ik zijn hele lichaam nalopen. Alle klachten, pijnen en ongemakken noteer ik, zodat zijn verzorgers hier verder mee kunnen. Zodat ze er eventueel zelf iets aan kunnen doen. Ik noteer het ook om te kunnen kijken waar ik kater energetisch in kan bijstaan.
Na de reis door zijn lichaam heb ik de kater, daar waar ik kan en mag, energetisch behandeld.
De kater weet mij te vertellen dat zijn verzorgers van plan zijn om naar de dierenarts toe te gaan, maar dat ze eerst het verslag willen afwachten.
Hij laat weten géén bloed te willen laten prikken, omdat dit de vorige keer zo’n pijn deed.
Ik heb hem uitgelegd dat ik niet kan beloven dat er geen bloed wordt afgenomen, maar dat elke dierenarts weer anders prikt. En het daarom misschien nu geen pijn doet, als het bloedprikken wel nodig is.
We nemen afscheid van elkaar, nadat ik hem heb bedankt voor ons contact.
De verzorgers zijn met kater naar een dierenarts toe gegaan en ik kreeg de volgende terugkoppeling van hen:
‘Wij zijn met kater naar de dierenarts geweest en alles wat kater voor klachten had klopten precies met uw verslag. Geweldig, en dat van een foto.’